Putt For Dough

ေဂါက္သီးကစားရာတြင္ ဆို႐ိုးတစ္ခုရႇိသည္။ Drive Show and Putt For Dough  ဟူ၍ပါ။ ဆိုလိုသည္မႇာ တီခံုမႇ ႐ိုက္ လုိက္ေသာဒ႐ိုက္ဗ္မ်ား ေကာင္းျခင္းသည္ ႐ိႈးျပ႐ံု၊ သူမ်ား အထင္ႀကီး႐ံု သက္သက္သာျဖစ္ၿပီး က်င္းစိမ္႐ိုက္ခ်က္ေကာင္း ကမႇ ပိုက္ဆံရေစေသာတကယ့္႐ိုက္ခ်က္ အမႇန္ျဖစ္ေၾကာင္းပါ ပင္။ ဂရင္းေပၚ ေနရာအႏႇံ႕မႇ က်င္းစိမ္ ခ်က္ပတ္တင္မ်ား၀င္ဖို့ သည္ အေရးႀကီးလႇပါသည္။ မ၀င္သည့္တုိင္ တူးပတ္ရရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သရီးပတ္ျဖစ္ျခင္းမ်ားသည္ ပတ္တင္အား အေလးမထား ဂ႐ုမစိုက္ၾက၍ပါ။ ပတ္တင္ဟူသည္ ဒ႐ိုက္ဗ္ ကဲ့သို့ ေလ့က်င့္ရသည္ဆုိျခင္းကို မသိၾက၍ပါ။

က်င္းေပါက္ႏႇင့္ ဆယ္ေပခန့္အကြာမႇ က်င္းစိမ္ရန္ ေဂါက္သီးသံုးလံုးကို တန္းစီထားလုိက္ပါ။ က်င္းေပါက္သို့သာ စိုက္ၾကည့္ရင္း ပထမႏႇစ္လံုးကို ႐ိုက္လုိက္ပါ။ ေဂါက္သီးကို ၾကည့္ကို မၾကည့္ပါႏႇင့္။ တတိယအလံုးတြင္မူ ပံုမႇန္အတုိင္း ခ်ိန္တြယ္လုိက္ၿပီးေနာက္ ေဂါက္သီးဆီသို့သာ လံုး၀ၾကည့္႐ႈ အာ႐ံုစိုက္မည့္အစား ခုနကက်င္းေပါက္သို့ ၾကည့္ထားေသာ ပံုရိပ္ကို ျမင္ေယာင္ထားေစလိုပါသည္။ စိတ္မ်က္လံုးတြင္ က်င္းေပါက္ကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူထားသလို စြဲၿမဲေနေစရန္အတြက္ ပါ။ ျခားနားမႈကို ခံစားၾကည့္ပါ။

ဤသို့ ျမင္ေယာင္ေနလ်က္ ႐ိုက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အ ကြာအေ၀း မႇန္းဆမႈကိုသာမက လားရာအရပ္တိက်မႈကိုပါတုိး တက္ေစပါသည္။ ဤသည္က အပိုေဆာင္းအက်ဳိးေက်းဇူးပါ။ မလိုလားအပ္ေသာအေတြးအေခၚမ်ား ၀င္မလာေအာင္ တားဆီး ၿပီးသားလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ့ေၾကာင့္ က်င္းစိမ္႐ိုုက္ခ်က္ ႐ိုက္စဥ္တြင္ က်င္းေပါက္ကို ျမင္ေယာင္ထားပါ။

စည္းလိုင္းဆြဲထားပါ

က်င္းစိမ္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခု၏ အေရးအႀကီးဆံုးဟု ဆိုရမည့္ေသာ့ခ်က္ တစ္ရပ္မႇာ ေဂါက္သီးကို တည့္မတ္စြာလိမ့္သြားေစရန္ ႐ိုက္ထုတ္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါ သည္။ ေဂါက္သီးကို တည့္တည့္႐ိုက္ပါက တည့္တည့္လိမ့္သည္ဟု ႐ိုးရႇင္း စြာထင္ရေသာ္လည္း အမႇန္တကယ္ မိမိရရ လိုင္းမႇန္ မ႐ိုက္မိေသာေဂါက္သီးမႇာ လိမ္ဖည္လိမ္ဖည္ႏႇင့္ လမ္းေၾကာင္းလြဲသြားပါလိမ့္မည္။

တည့္မတည့္ ေလ့က်င့္ႏိုင္ရန္ နည္းလမ္းတစ္ရပ္မႇာ ေဂါက္သီး တစ္ပတ္၊ မ်ဥ္းေျဖာင့္လုိင္းတစ္လုိင္း ပတ္လည္ေရးဆြဲကာ အ႐ိုက္ေလ့က်င့္ျခင္း ပါ။ ပံုတြင္ျပထားသည့္ကိရိယာျဖင့္ ေဂါက္သီးေပၚတြင္ အီေကြတာလုိင္းကဲ့သို့ မ်ဥ္းေျဖာင့္တစ္လုိင္းေရးဆြဲႏိုင္ပါသည္။ ယင္းသို့ ေရးဆြဲၿပီးပါက ဂရင္းေပၚ တြင္ တည့္တည့္က်င္းစိမ္ႏိုင္သည့္ေနရာအား ေရြးခ်ယ္ကာ ေဂါက္သီးေပၚက မ်ဥ္းေျဖာင့္ကို က်င္းေပါက္တည့္တည့္သို့ ခ်ိန္ရြယ္ထားၿပီး က်င္းစိမ္႐ိုက္ခ်က္ ႐ိုက္ၾကည့္ပါ။ သင္႐ိုက္လုိက္ေသာ ေဂါက္သီးသည္ က်င္းေပါက္ထဲ၀င္သည္ အထိ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ လိမ့္သြားရာေနရာတြင္ ေရးဆြဲထားေသာ မ်ဥ္းေၾကာင္းသည္ ႀကိမ္ကြင္းကေလး လိမ့္သြားသလို ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ လည္ေနရပါ မည္။ ထိုမ်ဥ္းေၾကာင္းသည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးတစ္ပတ္ ၿပီး တစ္ပတ္လည္မေနဘဲ လိမ္ဖည္လိမ္ဖည္လည္ ေနပါလ်င္မူကား သင္႐ိုက္လိုက္စဥ္က ေဂါက္သီး အလယ္ေခါင္တည့္တည့္သို့ က်င္တြယ္ကိုက္ မိမိရရ မ႐ိုက္မိျခင္း ေပၚလြင္လာပါၿပီ။

ေဂါက္သီးေပၚက မ်ဥ္းလုိင္း လိမ္ဖည္လိမ္ဖည္ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ပစ္ မႇတ္ဆီ ေျဖာင့္တန္းစြာလိမ့္ေနသည့္ အေနအထားကိုရေအာင္ သင္႐ုိက္ႏိုင္ သည္အထိ အထပ္ထပ္ေလ့က်င့္ပါ။ ဤပံုစံအား တစ္သမတ္တည္း ႐ိုက္ႏိုင္ လာၿပီဆိုပါလ်င္ သင္သည္ လုိခ်င္သည့္လမ္းေၾကာင္းသို့ ပို့လႊတ္ႏိုင္ေသာ႐ိုက္ ခ်က္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

ဂိတ္တံခါးက်င္႕စဥ္

က်င္းစိမ္႐ိုက္ခ်က္ႏႇင့္ပတ္သက္၍ သတိမျပဳမိၾကေသာတစ္ ခ်က္မႇာ တုတ္ေခါင္းျပင္ အလယ္ေခါင္တည့္တည့္ႏႇင့္ ထိထိ မိမိ မည္သို့႐ိုက္ရမည္ဆိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤအခ်က္ကို ေအာင္ျမင္စြာ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဘဲႏႇင့္ေတာ့ ေဂါက္သီးမည္ သည့္ဘက္သို့ ယြင္းလႊဲသြားမည္ကို သိရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္ မည္။

မိမိရရ ထိ႐ိုက္မိရန္ က်င့္စဥ္ေကာင္းတစ္ရပ္မႇာ ဂိတ္တံခါးက်င့္စဥ္ပါ။ ပထမဦးစြာ ဆယ္ေပပတ္သြင္းရန္ ျပင္ဆင္ပါ။ ပတ္တာေခါင္းအား ေဂါက္သီးေရႇ႕၌ ခ်လိုက္ ၿပီး ပတ္တာေခါင္း၏ေရႇ႕ႏႇင့္ေနာက္တစ္လက္မခန့္အကြာ တြင္ တီႏႇစ္ေခ်ာင္းစိုက္လုိက္ပါ။ ယင္းေနာက္ ေဂါက္သီး ၏ေနာက္၌ ပတ္တာေခါင္းအား ခ်ထားကာ ပတ္တာေခါင္း ၏ေရႇ႕ႏႇင့္ေနာက္ တစ္လက္မခန့္အကြာ၌ ေနာက္ထပ္တီႏႇစ္ ေခ်ာင္းစိုက္လုိက္ပါ။ တီေလးေခ်ာင္းသည္ ေလးေထာင့္ ဘူးခြံေလးပံု ေပၚထြက္လာပါမည္။ ပံုတြင္ ၾကည့္ပါ။

ယင္းသို့ တီမ်ား စိုက္ၿပီးေနာက္ က်င္းေပါက္ဆီ သို့ ခ်ိန္ရြယ္ကာ က်င္းစိမ္႐ိုက္ခ်က္အား ႐ိုက္လိုက္ပါ။ တီမ်ားကို ထိမသြားပါေစႏႇင့္။ တီမ်ားကို မထိဘဲ အနည္း ဆံုး ၁၂ ႀကိမ္ခန့္ က်င္း၀င္ေအာင္ ႐ိုက္ၿပီးသည့္အခါ တီ မ်ားကို ဖယ္လုိက္ၿပီး က်င္းစိမ္ပါ။

သင့္ပတ္တာသည္ တီမ်ားရႇိစဥ္က တီတစ္ေခ်ာင္း ေခ်ာင္းအား ထိၿငိသြားသည္ဆိုကတည္းက ပတ္တာ၏အလယ္ေခါင္တည့္တည့္ႏႇင့္ သင္ မ႐ိုက္မိေၾကာင္း ေပၚ လြင္ေနပါၿပီ။ ဤသို့ တီေလးေခ်ာင္းစိုက္၍ ေလ့က်င့္မႈအား က်င္းေပါက္ႏႇင့္ အကြာအေ၀းအမ်ဳိးမ်ဳိးမႇ ျပဳလုပ္ေပးပါ။ သင္၏ပတ္တာလႊဲခ်က္အား ပို၍ ရႇည္ရႇည္လႊဲသည့္အခါ မ်ားတြင္ပါ တီမ်ားအား မထိၿငိေစေရး ရည္ရြယ္သည္။

ထိပ္ႏႇင္႕ ထိုးပါ

၂၁ ရာစုႏႇစ္မ်ား၌ ေဂါက္သီးကစားခြင့္ႀကံဳသည္မႇာ ကြၽႏ္ုပ္ တုိ့ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆုိရပါသည္။ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ယေန့ ဟိုက္ဘရစ္တုတ္မ်ားသည္ ေရႇးေခတ္ပါစီမြန္သစ္ သားဒ႐ိုက္ဗာတုတ္ေခါင္းေလာက္ ႀကီးေနၾကပါသည္။ ပတ္ တာမ်ားသည္လည္း တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာသည္။ ျပည့္စံု ကြၽမ္းက်င္စြာ ထုလုပ္ထားေသာ ေသးငယ္ေသာမ်က္ႏႇာျပင္ ရႇိေသာပတ္တာမ်ား၊ ခ်ိန္ညႇိထားေသာ က်ယ္၀န္းသည့္မ်က္ ႏႇာျပင္ရႇိေသာ ပတ္တာမ်ား စသျဖင့္ ေရြးခ်ယ္စရာစံုလင္ လႇပါသည္။ ပို၍ အမႇားမခံေသာပတ္တာမ်ားလည္း ေပၚ ထြက္လာသည္။

သို့ျဖစ္ျငားလည္း အမ်ားစုအတြက္မႇာ ေဂါက္သီး ကစားနည္းက စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေနဆဲပါ။ အထူးသျဖင့္ က်င္းစိမ္မႈတြင္ပါ။ ယခုေဖာ္ျပမည့္ ပတ္တာေခါင္းထိပ္ဘက္ ျဖင့္ ေဂါက္သီးကို ႐ိုက္ျခင္းေလ့က်င့္မႈကေလးမႇာ က်င္း စိမ္႐ိုက္ခ်က္ခံစားမႈ ပိုမိုတိုးတက္လာေစရန္ျဖစ္ပါသည္။

ပံုတြင္ ေဖာ္ျပထားသလို  ပတ္တာေခါင္း ထိပ္ႏႇင့္ ႐ိုက္၍က်င္းစိမ္ေလ့က်င့္ပါ။ ထိုမ်ေသးငယ္ေသာ ထိပ္ဘက္ မ်က္ႏႇာျပင္ကေလး အားသံုးျခင္းျဖင့္ သင့္အာ႐ံုစူးစိုက္မႈကို ပိုမိုေစၿပီး မိမိရရ ႐ိုက္ျဖစ္ေစေရးကို တြန္းအားေပးရာ ေရာက္ပါသည္။ အႀကိမ္မ်ားစြာ ထိပ္ျဖင့္ထိုး၍ ႐ိုက္ၿပီးသည့္ အခါ ပတ္တာအား ပံုမႇန္အေနအထား ျပန္ကိုင္ကာ ပံုမႇန္အတုိင္းျပန္၍ က်င္းစိမ္ၾကည့္ပါ။ ပတ္တာမ်က္ႏႇာျပင္ ၏အလယ္တည့္တည့္ျဖင့္ အႀကိမ္တိုင္း ေဂါက္သီးကို သင္ ႐ိုက္မိလာေၾကာင္း ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။

ရည္မႇန္းခ်က္ျဖင္႕ ေလ႕က်င္႕ဆြင္းလႊဲပါ

တပည့္မ်ားအား သင္ခန္းစာျပသေနေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ မၾကာခဏပင္ ေတြ႕ျမင္ရသည္မႇာ သူတုိ့သည္ေလ့က်င့္ဆြင္း လႊဲေနရာ၌ ႐ိုက္ေတာ့မည့္ က်င္းစိမ္ခ်က္ႏႇင့္ မေလ်ာ္ညီေသာ ဆြင္းကို လႊဲေနၾကျခင္းကိုျဖစ္ပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ တုိ ေတာင္းေသာ ပတ္တင္လုပ္ရမည့္အခ်ိန္တြင္ ရႇည္လြန္းစြာ အႀကိဳဆြင္းလႊဲေနေလ့ရႇိၾကသည္။ သို့မဟုတ္ပါကလည္း ေကြ႕ ၀ိုက္ေ၀းကြာေသာ က်င္းစိမ္ခ်က္႐ိုက္ခါနီးတြင္ သံုးေပပတ္သြင္းရ မလုိမ်ဳိး ေလ့က်င့္ဆြင္း လႊဲေနတတ္ၾကသည္။ တကယ့္႐ိုက္လိုက္ သည့္႐ိုက္ခ်က္မႇာ ေလ့က်င့္ဇာတ္တိုက္ထားသည့္ပံုစံႏႇင့္ ကြဲလြဲ ေနပါသည္။ မာရသြန္တာေ၀း ေျပးပြဲ၀င္မည့္ အေျပးသမားက တာတိုအျမန္ ေျပးခ်က္မ်ားလုပ္ကာ ေသြးပူေလ့က်င့္ေနသလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနပါသည္။

အႀကိဳေလ့က်င့္ဆြင္းလႊဲျခင္းဟူသည္ တကယ္႐ိုက္ရ မည့္ က်င္းစိမ္႐ိုက္ခ်က္အကြာအေ၀းေပၚ ခံစားသိရႇိရန္ လုပ္ေန ျခင္းပါလားဟူေသာအခ်က္အား စိတ္ထဲ၌ စြဲမႇတ္ထားရန္မႇာ အေရးႀကီးလႇပါသည္။ ေသြးပူ႐ံုသက္သက္ ေလ့က်င့္ဆြင္းမလႊဲပါ ႏႇင့္။ တကယ္႐ိုက္မည့္ ပံုစံအတုိင္း ေလ့က်င့္ဆြင္းလႊဲပါ။ အႀကိမ္ အနည္းငယ္ထပ္တလဲလဲ အလြတ္ဆြင္းလႊဲၿပီးေနာက္ ေဂါက္ သီးဆီေလ်ာက္၀င္ကာ ထိုဆြင္းမႇန္အတုိင္း ႐ိုက္လုိက္ျခင္းက ပတ္တင္႐ိုက္ခ်က္မႇာ မ်ားစြာ လြယ္ကူေစပါလိမ့္မည္။

ညာတစ္ဖက္တည္း

ညာလက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ ပတ္တာကို ကိုင္ထား၍ လႊဲ႐ိုက္ျခင္းသည္ အ႐ိုက္ခံထားမႈအေပၚ ပိုနားလည္ေစရန္ အေထာက္အကူျပဳၿပီး ေခ်ာေမြ႕၍ ေျဖာင့္တန္းေသာအလိမ့္ ကေလးကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ပါနည္း။ လက္ ႏႇစ္ဖက္ေၾကာင့္ ေဂါက္သီးအား အ႐ိုက္တြင္ ဆတ္႐ိုက္မိျခင္း၊ အရႇိန္ေလ်ာ့က်ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚတတ္၍ပါ။ လက္တစ္ဖက္ တည္းႏႇင့္ ႐ိုက္ပါလ်င္မူ သင့္လက္ေမာင္းလက္တံသည္ လီဗာတစ္ခုကဲ့သို့ ေနာက္သို့လႊဲၿပီးေနာက္ ေရႇ႕ဘက္သို့ အရႇိန္တင္ရပါေတာ့မည္။ ေကာင္းသည့္အခ်က္ပါ။

ညာတစ္ဖက္တည္းႏႇင့္ လႊဲ႐ိုက္ျခင္းသည္ နာရီ ခ်ိန္သီးပံုစံလႈပ္ရႇားမႈကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။ ဤပံုစံ က တိက်မႈႏႇင့္ တစ္သမတ္တည္း လက္မႇန္မႈကို တိုးတက္ ေစပါသည္။ တုတ္ေခါင္းအားလည္း ပတ္မႇတ္လိုင္းဆီသို့ လႊတ္ထုတ္ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လက္တစ္ ဖက္တည္းကိုင္ထားမႈေၾကာင့္ လႊဲေနသည့္တုတ္ေခါင္း၏ အရႇိန္အဟုန္ကို ရပ္ပစ္ရန္ မလြယ္ေတာ့၍ပါ။ အရႇိန္က် သြားျခင္းအစား အရႇိန္ျမႇင့္၍ ႐ိုက္ျခင္းသည္လည္း ေကာင္း ခ်က္တစ္ရပ္ပါ။

တတိယအက်ဳိးေက်းဇူးတစ္ရပ္မႇာ အကြာအေ၀း အမႇန္းအဆပိုေကာင္းမြန္လာၿပီး အထိအေတြ႕အတို့အဆိတ္ ပိုေကာင္းလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သင့္လက္ေကာက္၀တ္သည္ ေတာက္ေလ်ာက္ေတာင့္ခံေနသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါမည္။ လက္ေကာက္၀တ္လႈပ္ရႇားမႈပါလာပါက သင့္႐ိုက္ခ်က္မႇာ  ဆိုးရြားစြာ ယြင္းလႊဲသြားပါလိမ့္မည္။ သင့္လက္ေကာက္၀တ္ ကစားလုိက္မိ ျခင္းသည္ အ႐ိုက္တြင္ အျမန္ႏႈန္းတုိးသြားၿပီး အကြာအေ၀းအခ်ိန္အဆလည္း ပ်က္သြားပါလိမ့္မည္။ လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ မိမိရရ ပုံပန္းက်က် ႐ိုက္ႏိုင္လာၿပီဆိုပါလ်င္ သင့္လက္ေကာက္၀တ္မ်ား အေနအထားမႇန္ေန ၿပီဟု ဆိုႏုိင္ပါၿပီ။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္မႇာ ညာလက္တစ္ဖက္တည္း ေလ့က်င့္မႈသည္ ယံုၾကည္မႈကိုရရႇိေစျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တစ္သမတ္တည္း လက္မႇန္မႈ၊ အကြာအေ၀းအမႇန္းအဆႏႇင့္ လိုရာဆီ ႐ိုက္ႏိုင္မႈမ်ား တိုးတက္လာၿပီ ဆိုပါလ်င္ က်င္းစိမ္ရန္ သင္ၾကည့္လုိက္သည့္အရာအားလံုးအား ၀င္ ေအာင္သြင္းႏိုင္မည္ဟူေသာ ယံုၾကည္မႈ တိုးတက္လာပါလိမ့္မည္။

တုတ္ေခါင္းမ်က္ႏႇာျပင္ႏႇင္႕ ဦးစြာခ်ိန္ရြယ္ပါ

မၾကာခဏ ျမင္ေတြ႕ရသည္မႇာ ေဂါက္သီးသမားမ်ားသည္ က်င္းစိမ္ရန္ ေဂါက္သီးဆီေလ်ာက္သြားၿပီးေနာက္ ေဂါက္သီး ေနာက္၌ တုတ္ေခါင္းခ်လုိက္ၿပီးသည့္အခါတြင္မႇ ေျခခ်ကြက္ ကို ျပန္လည္ေနရာျပင္ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဆိုပါ ခ်ိန္ညႇိ မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီးသည့္အခါ ေသခ်ာက်နစြာ ခ်ိန္တြယ္ထားၿပီဟု သူတို့ထင္တတ္ၾကသည္။ အမႇန္တကယ္တြင္ သူတုိ့၏ကိုယ္ လံုးလမ္းေၾကာင္း၊ ပစ္မႇတ္လမ္းေၾကာင္းႏႇင့္ ပတ္တာလမ္း ေၾကာင္းတုိ့မႇာ တစ္ခုႏႇင့္တစ္ခုလိမ္ဖည္ျဖတ္သန္းလ်က္ရႇိေနၾကပါေတာ့သည္။ ဘာေၾကာင့္ပါနည္း။ သူတုိ့သည္ အေရး အႀကီးဆံုးအစိတ္အပိုင္းအား မခ်ိန္ရြယ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပါ။

ေဂါက္သီးကမည္သည့္ဘက္သို့ က်ဳိးဆင္းမည္ကို တြက္ခ်က္ၿပီးေနာက္ ထိုလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေဂါက္သီးကို ခ်တည္ၿပီးသည့္အခါ ပတ္တာတုတ္ေခါင္းအား ပစ္မႇတ္လုိင္း တည့္တည့္သို့မႇန္းရြယ္လ်က္ ေဂါက္သီးေနာက္တြင္ တုတ္ ေခါင္းခ်ထားလုိက္ပါ။ ၿပီးေနာက္ ေဂါက္သီးထံမႇ က်င္းေပါက္ ထဲအထိ ျမင္ေယာင္မႇန္းဆထားေသာလမ္းေၾကာင္းကို ၾကည့္ လိုက္ပါ။ ထုိသို့ၾကည့္ၿပီးသည့္အခါတြင္မႇ (အျခားမည္သည့္ အခ်ိန္တြင္မႇ မစတင္ပါႏႇင့္) သင့္ေျခေထာက္မ်ားအား ပစ္ မႇတ္လုိင္းႏႇင့္အၿပိဳင္ ေနရာခ်လိုက္ပါ။ ၿပီးလ်င္ ႐ိုက္ႏိုင္ပါၿပီ။ သင့္ကိုယ္လံုးလမ္းေၾကာင္း (ေျခေထာက္လမ္းေၾကာင္း အပါ အ၀င္) မ်ားသည္ ပစ္မႇတ္လုိင္းႏႇင့္ အၿပိဳင္ျဖစ္ေနသည့္အခါ ေဂါက္သီးကို မႇန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း စတင္ပို့ လႊတ္ရန္ မ်ားစြာလြယ္ကူလာပါလိမ့္မည္။

၀င္းျမင့္သိန္း