ပုဂ္ဂလိကအစုရှယ်ယာရန်ပုံငွေဖြင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံခြင်း (Private Equity Fund)

မြန်မာနိုင်ငံကဲ့သို့ ထွန်းသစ်စဈေးကွက်များထံ နိုင်ငံခြားရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်ငန်းများ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ဝင်ရောက်လာရာတွင် ပုဂ္ဂလိကအစုရှယ်ယာ ရန်ပုံငွေဖြင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံ မှုလုပ်ငန်းများ (Private Equity Funds) သည်လည်း တစ်ခုအပါအဝင် ဖြစ်ပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏ဘဏ္ဍာရေးကဏ္ဍမှာ လက်ရှိတွင် နိုင်ငံတကာနှင့် ရင်ဘောင်တန်းနိုင် ရန်အတွက် အစပျိုးသည့်အဆင့်တွင်သာ ရှိနေပါသေးသည်။ နိုင်ငံ့စီးပွားရေးကိုရော၊ ပုဂ္ဂလိကကဏ္ဍအတွက်ပါ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေရန် တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ အထောက် အကူဖြစ်စေမည့် ပုဂ္ဂလိကအစုရှယ်ယာရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်ငန်းများ၏ သဘောသဘာဝ၊ လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်ပုံနည်းလမ်းများ၊ အကျိုးအမြတ်ခွဲဝေရရှိပုံနှင့် သတိပြုစရာ အချက်များနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြည်တွင်း၊ ပြည်ပစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်များနှင့် တွေ့ဆုံမေးမြန်းထားသည်များကို တင်ဆက်လိုက်ပါသည်။

  [caption id="attachment_7778" align="alignnone" width="300"] ဦးသူရကိုကို
Managing Director
YGA Capital Limited[/caption] ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအနေနဲ့ Private Equity (PE) က ဘဏ်တိုးတွေနဲ့ ကွာခြားချက်ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ဘက်က စိုက်ထားတဲ့ Capital ကပိုဈေးကြီးတယ်။ ကုမ္ပဏီတွေက စိတ်ဝင်စားလို့လာတွေ့တဲ့အခါ ငွေပဲလိုအပ်တာဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ဆီမလာပါနဲ့လို့ ရှင်းပြရပါတယ်။ ဘဏ်တိုးနဲ့တွက်ကြည့်ရင်ကိုက်မှာမဟုတ်ဘူး။ ငွေအပြင် အတွေ့ အကြုံဖြစ်ဖြစ်၊ ကူညီမှုနောက်တစ်ခုပဲဖြစ်ဖြစ်၊ နည်းပညာပဲဖြစ်ဖြစ် တခြားကုမ္ပဏီတွေနဲ့ ဆက်သွယ်လုပ်ချင်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် အဲလိုမျိုး အခြားအရာတွေလည်း လိုမှ နှစ်ဖက် စလုံး ပိုမိုအဆင်ပြေပါလိမ့်မယ်။ ဥပမာ- တစ်ခါတလေကျရင် အလားအလာရှိတဲ့ ကုမ္ပဏီ၊ Management ကလည်း ကောင်းတယ်၊ ကုမ္ပဏီ Product ကလည်း ကောင်းတယ်ဆိုပေမယ့် ငွေချေးတာများ ပြီး ငွေအတိုးဆပ်တဲ့အခါကျရင် ကျွန်တော်တို့လိုမျိုး PE Company တွေက အရင်းအနှီးထည့်ပြီး ငွေတိုးတွေကိုပြန် ဆပ်ပေးဖို့လုပ်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ကုမ္ပဏီက အသက်ရှူချောင်ပြီး ဆက်လက် Invest လုပ်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ တစ်ခါတလေ အားလုံးကောင်းပေမယ့် Management အားနည်းချက်နည်းနည်းရှိတာဆိုရင် ကျွန်တော်တို့က ရင်းနှီးထည့်ပေးပြီး Management ရှာပေးနိုင်ပါတယ်။ တခြားအတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူတွေကိုလည်း တွဲခေါ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါမှလုပ်ငန်းက ဆက်ပြီး ကြီးပွားတိုးတက်လာမယ်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ကျွန်တော်တို့ PE ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေက ငါးနှစ်စီမံကိန်းဖြစ်ပါတယ်။ ဥပမာ - မြန်မာပြည်မှာ Tender Contract  တွေခေါ်နေတာရှိတယ်။ ကျွန်တော် တို့ကိုပူးပေါင်းပြီးဝင်လုပ်ဖို့ပြောပေမဲ့ အဲဒါက ကျွန်တော်တို့ပုံမှန်အလုပ်မဟုတ်ပါဘူး။ Tender Contract  က ရေတို၊ ကျွန်တော်တို့ ငါးနှစ်လောက် ခေါင်းစိုက်ပြီးတော့ လုပ်ရတာ ဖြစ်ပါတယ်။ ယုံကြည်မှုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ကို အပ်ထားတဲ့ငွေတွေကို ကျွန်တော်တို့က ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေမှာထည့်ထားမယ်။ ကျွန်တော်တို့ကို ငါးနှစ်လောက်လုပ်ခွင့်ပေးထားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အရင်းအနှီးရော၊ တခြားကူညီမှုကိုရော လိုအပ်တဲ့ကုမ္ပဏီကို ကူညီနိုင်သလောက်ကူညီပေးပြီး ငါးနှစ်၊ ခုနစ်နှစ်လောက်ကြာမှ ကျွန်တော်တို့ရှယ်ယာ ကို ပြန်ရောင်းတတ်ပါတယ်။ ရောင်းတဲ့အခါမှာ Stock Market ပေါ်မှာတင်ပြီး Share ရောင်းတာလည်း ရှိတယ်။ ဒါမှမဟုတ် Original Founding Partner/ Shareholder တို့ကို ပြန်ရောင်းတတ်ပါတယ်။   လက်ရှိမြန်မာနိုင်ငံရဲ့ Industry အလားအလာ ခုက ဘယ်ကဏ္ဍဖြစ်ဖြစ် အလားအလာကောင်းနေတဲ့ သဘောပါပဲ။ Natural Resources ကတော့ ပြောဖို့ မလိုပါဘူး။ Tourism ၊ Real Estate ၊ Finance ၊ Consumer  နဲ့ Manufacturing ကဏ္ဍတွေ အားလုံး အလားအလာ ကောင်းပါတယ်။ အရေးကြီးဆုံး Infrastructure ကဏ္ဍ၊ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး၊ လျှပ်စစ်၊ ရေတိုလည်း အများကြီးလုပ်စရာတွေ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အောင်မြင်ဖို့က အစိုးရအကူအညီ လိုပါတယ်။ ထောက်ပံ့မှု လိုပါတယ်။ Private Public Partnership  စနစ်လိုတာပါ။ ပုဂ္ဂလိက (Private)  ကတော့ အားလုံးစိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။ အစိုးရကလည်း ကူညီပေးချင်ပါလိမ့်မယ်လို့လည်း ယုံကြည်ပါတယ်။ Public အစိုးရဘက်ကတော့ နည်းနည်းအချိန်ယူရပါလိမ့်မယ်။ အစိုးရဘက်ကလည်း ဥပဒေပြောင်းလဲဖို့ ကြိုးစားနေ ရပါတယ်။ ဒီဥပဒေတွေကိုလည်း ယုံကြည်နိုင်အောင် ဥပဒေစိုးမိုးမှုအရေးကြီးပါတယ်။ ပြီးတော့ Public Finance အစိုးရရဲ့ရန်ပုံငွေကလည်းခိုင်မာဖို့ လိုပါတယ်။ အဲဒါရမှပဲ ကျွန်တော်တို့ Private က အစိုးရနဲ့ပူးပေါင်းပြီး လုပ်လို့ရမှာပါ။ Infrastructure တိုးတက်အောင် မြန်မြန်ဆန်ဆန် လုပ်ချင်ပေမယ့် စနစ်နဲ့ဥပဒေကလည်း ခိုင်မာလာမှ ရေရှည်အတွက် လုပ်လို့ရမယ်။ ကျွန်တော်တို့ Private ဘက်ကရော၊ Public အစိုးရဘက်ကရော Balance  ဖြစ်ဖို့လိုပါတယ်။ အချိန်ယူပြီးအချိန်ဆွဲပြီးတော့မှ Perfect Environment  ဖြစ်ဖို့ကလည်း မဖြစ်ဘူး။ တချို့နေရာ မှာလည်း ယုံကြည်မှုနဲ့ မြန်မြန်ဆန်ဆန်လုပ်ပေးရမယ်။ ဒီကြားထဲမှာ အစိုးရဥပဒေရော၊ Regulator ရောဆက်လက်ပြုပြင်ရလိမ့်မယ်။ အစိုးရရဲ့ ရန်ပုံငွေကလည်း ခိုင်မာ လာအောင် ပြည်သူပြည်သားဘက်ကလည်း အမြတ်ခွန်ကို မြန်မြန်မှန်မှန်ဆောင်ဖို့ လိုအပ်ပါလိမ့်မယ်။ ဒါမှပဲ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတွေရော၊ နိုင်ငံခြားဘဏ်တွေရော ကျွန်တော်တို့ PE တွေရော အင်တိုက်အားတိုက်အရင်းအနှီး ထည့်နိုင်ကြပါလိမ့်မယ်။ Manufacturing ဘက်မှာလည်း အရေးကြီးတယ်။ နိုင်ငံခြားကလိုအပ်တဲ့  Quality  ကို ကျွန်တော်တို့မီနိုင်တယ်။ မီလည်း မီခဲ့ဖူးတယ်။ နိုင်ငံရေးအဆင်မပြေတာ၊ စီးပွားရေး အဆင်မပြေတာတွေကြောင့် ဗီယက်နမ်တို့၊ ကမ္ဘောဒီးယားတို့ ကျော်သွားတာ။ ပြန်ကြိုးစားရင် ပြန်ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ နောက်တစ်ခုက Agriculture  အရေးကြီးတယ်။  သယံဇာတထဲမှာကြည့်ရင် သဘာဝဓာတ်ငွေ့အပြင် အရှေ့တောင်အာရှမှာ မြန်မာပြည်က ဒုတိယအကြီးဆုံး၊ အင်မတန်မှ တန်ဖိုးရှိတဲ့မြေပါပဲ။ Agriculture ဆိုတာ ရှေးကျတဲ့ကဏ္ဍ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါက ကျွန်တော်တို့အတွက် Strategic Advantage ဖြစ်နေပါတယ်။ တစ်ကမ္ဘာလုံး က Food Security  အတွက် စိတ်ပူနေချိန်မှာ စားသောက်ကုန် ဈေးနှုန်းတက်နေချိန်မှာ တရုတ်ပြည်က မြန်မာပြည်အပါအဝင်နဲ့ တခြားနိုင်ငံတွေမှာ မြေတွေ လိုက်ဝယ် ပြီး ခြံစိုက်နေရချိန်မှာ မြန်မာပြည်က နည်းတဲ့ Advantage  မဟုတ်ဘူး။ Mining ကလည်း အလားအလာကောင်းပါတယ်။ ဗြိတိသျှလက်ထက်ကတည်းက အောင်မြင်ခဲ့ပါတယ်။ Mining အတွက် နည်းနည်းခက်တာက ပြည်နယ်တွေ မှာအများအားဖြင့်ရှိနေတယ်ဆိုတော့ နိုင်ငံခြားရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကုမ္ပဏီတွေက ပိုမိုစဉ်းစားရမယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ထိန်းသိမ်းမှု၊ ပြည်နယ်ဝန်ကြီးဌာနအပြင် တိုင်းရင်းသား အားလုံးနဲ့လည်း ဆိုင်တယ်။ ဒေသခံပြည်သူတွေ၊ ပတ်ဝန်းကျင်တောင်သူလယ်သမားတွေလည်း အကျိုးရှိရမယ်။ ပြည်နယ်တိုင်းရင်းသားတွေလည်း အကျိုးရှိရမယ်။ ဘယ်လိုအကျိုးတူအောင်ခွဲယူမလဲဆိုတဲ့ Formula လိုအပ်ပါတယ်။ ဒီ Formula ကို အားလုံးက သဘောတူပြီးလက်ခံမှ ကျွန်တော်တို့လို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကုမ္ပဏီတွေက မှန်မှန်ကန်ကန်ဝင်ရဲလိမ့်မယ်။ ဒီမှာလည်း Balance လိုအပ်လိမ့်မယ်။ သယံဇာတတွေကလည်း နှမြောပြီး တစ်သက်လုံးထိန်းထားရင် တိုင်းပြည်က မြန်မြန် ဆန်ဆန်မတိုးတက်ဘူးပေါ့။ မြန်မာပြည်ကိုလည်း အားလုံးက စိတ်ဝင်စားကြတာက ရေရှည်အတွက် ကျွန်တော်တို့ တိုင်းပြည်က အလားအလာကောင်းတွေရှိနေလို့၊ သယံဇာတ ရှိနေလို့ဖြစ်တယ်။ ရှိသမျသယံဇာတတွေကိုတူးပြီး ရောင်းပစ်လိုက်ရင်လည်း ကျွန်တော်တို့ဒုက္ခရောက်မယ်။ အင်ဒိုနီးရှားဆိုရင် သယံဇာတ ရောင်းတဲ့အချိန် တုန်းက Economy တအားကြီးတက်လာတယ်။ အဲဒီအချိန်တုန်းက ပညာရေးတို့၊ Infrastructure တို့၊ City Planning  တို့ကိုဂရုမစိုက်ခဲ့တော့ အခုအခက်အခဲတွေ့ လာပြီ။ ဒီအချိန်မှာ တရုတ်ပြည်တို့၊ အိန္ဒိယတို့လို သယံဇာတလိုအပ်တဲ့နိုင်ငံတွေက သူတို့စီးပွားရေးကျလာချိန်မှာ မဝယ်တဲ့အခါမှာ တခြားစီးပွားရေးကို ပြန်အားကိုးလို့ မရတော့ဘူး။ သယံဇာတတွေ ရောင်းလို့ရတုန်းကရောင်းပြီး ခုကျတော့ ကုန်ဈေးနှုန်းတွေတက်၊ အိမ်ဈေးတွေတက်နဲ့ ရောင်းရတာခက်လာတော့ စီးပွားရေးက ခက်လာရော။ နောက်တစ်ခု ကျွန်တော်စဉ်းစားမိတာက အစိုးရက Mining လိုသယံဇာတကထွက်တဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေကို Sovereign Fund အနေနဲ့သိမ်းထားသင့်တယ်။ Middle East  ရေနံထွက်တဲ့နိုင်ငံတွေရဲ့ အစိုးရဆိုရင် Sovereign Fund ရှိတယ်။ အစိုးရက Joint Venture အနေနဲ့လုပ်ပြီး အမြတ်ကို Sovereign Fund  ထဲ ထည့်တော့ နိုင်ငံတော်ရန်ပုံငွေရတာပေါ့။   ပြည်တွင်းစီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေ Private Equity  နဲ့ ချိတ်ဆက်ဖို့ လိုအပ်ချက်တွေ ငါးနှစ်ကနေ ခုနစ်နှစ်ကြာအောင် လက်တွဲပူးပေါင်းလုပ်ရမယ်ဆိုတော့ အချင်းချင်းယုံကြည်မှုရှိဖို့ပဲလိုတယ်။ ဒီလိုယုံကြည်ဖို့က ကျွန်တောာ်တို့ Website ကိုကြည့်ပြီး လည်း အဆင်မပြေဘူး။ တခြားနိုင်ငံမှာ လုပ်ခဲ့တာကြည့်ပြီးလည်း အဆင်မပြေဘူး။ ကျွန်တော်တို့နဲ့တွေ့ပြီး အချိန်ယူပြီး အချင်းချင်း လေ့လာတော့မှပဲ ယုံကြည်မှုက ရှိလာမှာ။ အချိန်ယူဖို့လိုပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က နိုင်ငံခြားက အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီးရှိတယ်၊ အရင်းအနှီးအများကြီးရှိတယ်ဆိုပြီး လာပြီးတော့မှ ဒီလိုလုပ်ရမယ်၊ မလုပ်ရင်မဖြစ်ဘူးဆိုပြီး ပြောလာရင်လည်း ကျွန်တော်တို့ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း ပြည်တွင်းက ကုမ္ပဏီတွေကိုလေ့လာပြီး သူတို့ အတွေ့အကြုံတွေ ကို ပြန်အားကိုးရမယ်။   ပြည်တွင်းစီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကို Educate လုပ်ဖို့ Private Equity Firm တွေက အများကြီးပဲ။ သူတို့ကိုအကဲခတ်ကြည့်ပါ။ မေးပါ။ တကယ်သာ ပူးပေါင်းပြီး လုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် နှစ်ဖက်စလုံး ပွင့်ပွင်းလင်းလင်း ရှင်းပြဆွေးနွေး နိုင်ရပါလိမ့်မယ်။ ကျွန်တော်တို့ကိုလည်း ပြန်စစ်ပါ။ အရင်ဆုံးတွေ့သူနဲ့ လုပ်သင့်မလုပ်သင့်က ပြောလို့မရဘူး။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများများ ထည့်နိုင်တဲ့သူဖြစ်ပေမဲ့ Partnership  က ကိုက်ချင်မှ ကိုက်မယ်။ အတွေ့အကြုံလည်း တူချင်မှတူမယ်။ အချိန်ယူပြီးတော့မှရွေးပါ။ လုပ်ငန်းဘက်က အားလုံး အဆင်ပြေမဲ့ အရေးအကြီးဆုံးက ဒီပါတနာတွေနဲ့ အဆင်ပြေပါ့မလား။ အဆင်မပြေရင်၊ သဘောမတူရင် ဘယ်လိုဖြေရှင်းကြမလဲဆိုတာ အရေးကြီးတယ်။   ကြုံခဲ့ဖူးတဲ့ Case Study တရုတ်ပြည်မှာ Shenzhen Development Bank က အစိုးရပိုင်တဲ့ဘဏ်၊ ပြီးတော့မှ ပုဂ္ဂလိကကိုခွဲပေးပြီးတော့မှ ဘဏ်ကိုထောင်လိုက်တာ။ ၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်တုန်းက တရုတ်စီးပွားရေးတက်လာချိန်မှာ ဒီဘဏ်ကလည်း လှုပ်ရှားပြီးတော့ ငွေတွေ အများကြီးချေးပေးတယ်။ စီးပွားရေးကျလာချိန်မှာ တော်တော်များများက ငွေပြန် မဆပ်နိုင်တော့ဘူး။ Non Performing Loan (NPL)  တွေဖြစ်လာတာ။ NPL  Ratio  ၁၄ ရာခိုင်နှုန်းအထိရှိခဲ့တယ်။ ဘဏ်ကမခိုင်မာတော့ဘူး။ ဘဏ်ပိတ်လိုက်ရင် လည်း ရိုးသားတဲ့ Customer တွေ ဒုက္ခရောက်မယ်။ ဘယ်လိုဖြေရှင်းမလဲ။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလည်း များများလိုအပ်တယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ Partner Fund (TPG)    ကို အကူအညီတောင်းတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အမေရိကန်ဒေါ်လာ သန်းသုံးရာနဲ့ အရင်းအနှီးများများနဲ့ အစုရှယ်ယာဝင်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ဘက်က Management Team ထည့်မယ်လို့ ညှိနှိုင်းခဲ့ကြတယ်။ ပြည်နယ်ဝန်ကြီးဋ္ဌာနက လက်ခံတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါးနှစ်လုံးလုံး Share  ပြန်မရောင်းဖို့ ကတိတောင်းတယ်။ တရုတ်အစိုးရမှာ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီကို ဘဏ်လုပ်ငန်းတစ်ခုရဲ့ Management Control ပေးလိုက်တာ ဒီတစ်ခါပဲ ရှိပါတယ်။ ဒါ ကျွန်တော်တို့ကို ယုံကြည်မှုနဲ့ပေးလိုက် တာ။ ကျွန်တော်တို့ကလည်း ကြိုးစားခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ပြည်တွင်း Local Management  ကိုလည်းဆက်ထားပြီး Training ပေးခဲ့ရပါတယ်။ ပိုပြီး ခိုင်မာအောင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုနဲ့ နိုင်ငံခြား Management ကိုလည်း ဖြည့်ခဲ့ရပါတယ်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုနဲ့ မခိုင်မာတဲ့ငွေတိုးတွေကို ပြန်ချေလိုက်တယ်။ ဒါလုပ်လိုက်တော့ Balance Sheet  ကောင်းသွားတယ်။ ငွေချေးတဲ့ Customer  ကိုစစ်ဆေးနိုင်တဲ့  IT Software  နဲ့ နည်းပညာကို ထူထောင်နိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ငွေချေးတဲ့ Customer ကို ဘယ်လိုစစ်ဆေးမလဲ၊ ဘယ်လို Credit   ပေးမလဲ စနစ်တကျ ဖြစ်သွားတော့မှ  Loan  က ခိုင်မာလာတယ်။ ငါးနှစ်ပြည့်တော့ Share  ကို တရုတ်အစိုးရကို ခွင့်ပြုချက်တောင်းပြီးတော့မှ တရုတ်အများပိုင် Insurance Company ကို ပြန်ရောင်းလိုက်တယ်။ အားလုံးအတွက်အဆင်ပြေတယ်။ ဘဏ်လည်းပြန်ခိုင်မာတယ်။ တရုတ်ဘဏ္ဍာရေးစနစ်ကလည်း ပြန်ခိုင်မာတယ်။ ကျွန်တော်တို့က ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ဝန်ဆောင်မှုတွေပေးဖြစ်တယ်။ အတွေ့အကြုံလည်းရတယ်။ ငါးနှစ်ပြည့်တော့ ကျွန်တော်တို့လည်း သင့်တော်တဲ့အမြတ်ရခဲ့တယ်။ နောက်တစ်ခုက ဗီယက်နမ်မှာ ခေါက်ဆွဲခြောက်တို့၊ ငံပြာရည်တို့ လုပ်တဲ့ကုမ္ပဏီ၊ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလိုတယ်ဆိုတော့ ဘယ်သူမှအရင်းအနှီးမထည့်ခင် ကျွန်တော်တို့ကုမ္ပဏီ ကလေ့လာပြီး အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၃၅ သန်းထည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့က ကုမ္ပဏီအုပ်ချုပ်ရေးစနစ် (Governance) ပိုခိုင်မာအောင် လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ Board of Directors က Audit  အသစ်ချပေးတယ်။ နောက်တော့ Stock Market အများပိုင်ကုမ္ပဏီလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ Audit  စနစ်တွေ သေချာသွားပြီ၊ ခိုင်မာသွားပြီဆိုမှ ရိုးရိုး ပြည်သူပြည်သားတွေလည်း Share ဝယ်တဲ့ဆန္ဒတွေ ပိုရှိလာပါတယ်။ ပြီးတော့မှ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတွေကိုဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။ ခုကျတော့ ဒီလိုမျိုးကုမ္ပဏီက စံပြကုမ္ပဏီဖြစ်လာတယ်။ အခု ဗီယက်နမ်မှာ အကြီးဆုံးအများပိုင်ကုမ္ပဏီ ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ထည့်လိုက်တဲ့ဒေါ်လာ ၃၅ သန်းကို ဘာသုံးလိုက်လဲဆိုတော့ IT စနစ်၊ Software  စနစ်၊ ပြီး တော့မှ Accounting စနစ်နဲ့ စက်ရုံအသစ်တွေမှာ သုံးလိုက်တယ်။   မြန်မာနိုင်ငံအတွက် အမြင် ပြည်တွင်းမှာဆိုရင်လည်း ဒီလိုပူးပေါင်းလုပ်မှ ဖြစ်မယ်။ ကျွန်တော်တို့ချည်းပဲလုပ်လို့လည်း မဖြစ်ဘူး။ ကျွန်တော်က နိုင်ငံခြားအတွေ့အကြုံအများကြီးရှိပေမဲ့ ပြည်တွင်း မှာကျတော့ အတွေ့အကြုံနည်းပါသေးတယ်။ ဒီက စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေ ပူးပေါင်းပြီးတော့မှ  Local  နဲ့ Foreign Partnership  ပူးပေါင်းတာပေါ့။ နိုင်ငံရေးနဲ့ စီးပွားရေးစနစ်တွေ ပြောင်းလာပါပြီ။ Change က ကောင်းတာလည်းရှိသလို၊ မကောင်းတာလည်း ရှိတယ်။ Change ရှိရင် Uncertainty လည်း ရှိတယ်။ မျှော်လင့်ချက်လည်းရှိတယ်။ စိုးရိမ်စရာတွေလည်း ရှိတယ်။  ၂၀၁၅ ခုနှစ်မှာ မြန်မာပြည်ရဲ့နိုင်ငံရေးအခြေအနေ ဘယ်လိုပြောင်းလာမလဲဆိုတာ တချို့က စောင့်ကြည့်နေကြပါလိမ့်မယ်။ အခုက မျှော်လင့်ချက်နဲ့ အားလုံးကြိုးစားနေကြပါတယ်။ စနစ်ကခိုင်မာမှ၊ Free and Fair  ဖြစ်မှ တိုင်းပြည် ငြိမ်းချမ်းရေးရှိမှ၊ ဥပဒေစိုးမိုးရေးရှိမှ ဘယ်အစိုးရတက်တက် ကျွန်တော်တို့လို ပြည်တွင်းနဲ့ ပြည်ပစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေလည်း လက်ခံနိုင်လာပါလိမ့်မယ်။ စနစ်ပြောင်းတဲ့အခါ မှာ ပြည် သူပြည်သားကလည်း ကြိုးစားပြီးတော့ လေ့လာရမယ်။ ပညာယူရမယ်။ ဗဟုသုတပြည့်စုံအောင် လုပ်ရမယ်။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လေ့လာရမယ်။ ဘာမှမလုပ်ဘဲ မျှော် လင့်ချက်တွေ သိပ်များလို့မဖြစ်ဘူး။ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ဖြစ်ချင်လို့ မဖြစ်ဘူး။ အရင်ဆုံးဝင်လာတဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကုမ္ပဏီတွေက ကျွန်တော်တို့ အတွက် ရေရှည်အကျိုးရှိတဲ့ ကုမ္ပဏီလည်း ဖြစ်ချင်မှလည်း ဖြစ်မယ်။ အားလုံးရဲ့မျှော်လင့်ချက်တွေ နည်းနည်းပြန်လျော့ပြီး ကြိုးစားရမှာပါ။ အစိုးရတွေ၊ စနစ်တွေ ပြောင်းလာသလို ကျွန်တော်တို့ ဘက်ကလည်း လိုက်လျော ညီထွေမှုရှိအောင် ပြန်ပြောင်းလဲရမယ်။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင် ပြည်သူပြည်သားတွေရဲ့ အတွေးအခေါ်တွေနဲ့ Strategy တွေလည်း ပြောင်း လဲသင့်ပါတယ်။   Goldman Sachs မှာ လုပ်ခဲ့တဲ့အတွေ့အကြုံက ဒီတိုင်းပြည်အတွက် ကူညီပေးနိုင်ပုံ Goldman Sachs က ကမ္ဘာကျော် Investment Bank ပါ။ ကျွန်တော်လုပ်ခဲ့တာ ၁၉၉၉ ခုနှစ်ကနေ ၂၀၀၄ ခုနှစ်ထိ။ ခုချိန်ထိ အဲဒီကဆရာတွေနဲ့ အဆက်အသွယ်လည်းရှိတယ်။ ရင်းလည်းရင်းနှီးတယ်။ ကျွန်တော်အလုပ်ဝင်အင်တာဗျူးသွားတော့ သူတို့က ဘာအတွေ့အကြုံရှိလဲ၊ ဘာလဲမေးပြီးတော့မှ အာရှ ဘယ်စကားပြောတတ်လဲ မေးတယ်။ ကျွန်တော်က မြန်မာစကားပဲ ပြောတတ်တယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်။ သူတို့က သိပ်စိတ်မဝင်စားဘူး။ တရုတ်၊ ကုလားစကားဆို ဟုတ်သေးတယ်ဆိုပြီး ရယ်မောပြီးနောက်ပေမဲ့ ခုကျတော့ မြန်မာစကားပြောတတ်တဲ့ ကိုယ်စားလှယ်တွေကို လိုက်ရှာနေကြတာ။ ကျွန်တော် Goldman Sachs ကိုလည်း အများကြီးကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ သူတို့ဆီက Capital Markets အကြောင်းလည်း လက်တွေ့လေ့လာခဲ့ရပါတယ်။ Stock Market ပေါ်မှာ တင်တဲ့အများပိုင်ကုမ္ပဏီ ဖြစ်အောင်လုပ်တာမခက်ဘူး။ ကုမ္ပဏီအကြောင်းရေးပြီးတော့ လက်ကမ်းစာစောင်တွေထုတ်ပြီး Stock Market ပေါ်မှာ တင်ရောင်းတာက နှစ်လသုံးလလောက်ဆိုဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ Stock Market စနစ်ကြီးက ခိုင်မာမှု၊ ယုံကြည်မှုရှိလာအောင်လုပ်ဖို့က မလွယ်ပါဘူး။ အချိန်ယူရပါလိမ့်မယ်။ ကုမ္ပဏီရဲ့  Accounting စနစ်တွေပြင်ရမယ်၊ မဆိုင်တဲ့ဝန်ထမ်းတွေကို တခြားဌာနရွှေ့ရင် ရွှေ့ရလိမ့်မယ်။ Regulation  တွေ၊ ဥပဒေတွေနဲ့ကိုက်ညီအောင် ပြင်ဆင်ထားရမယ်။ ကျွန်တော်တို့မြန်မာပြည်မှာလည်း Stock Market  ကလည်း မကြာခင်လာတော့မယ်။ အများပိုင်ကုမ္ပဏီလည်း မကြာမီ အများကြီးရှိလာတော့မယ်။ ကျွန်တော်အစိုးရိမ်ဆုံးက ဗီယက်နမ်လိုဖြစ်သွားမှာပဲ။ ဗီယက်နမ်မှာ Stock Market ထူထောင်ချိန်မှာ အားလုံးကသဘောကျပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေထည့်ကြတယ်။ နားမလည်ဘဲ ရှယ်ယာဝယ်ရင် မြတ်မယ်လို့တွက်ပြီး ဝယ်တယ်။ နယ်တွေမှာနေတဲ့ တောင်သူလယ်သမားတွေတောင် နားမလည်ဘဲနဲ့ သူတို့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကိုရောင်းချပြီး၊ မြို့ကဆွေမျိုးတွေဆီကိုပို့ပြီး အစုရှယ်ယာတွေဝယ်ကြတယ်။ ဗီယက်နမ်စီးပွားရေးကျလာတာနဲ့အမျှ အများပိုင်ကုမ္ပဏီကို ယုံကြည် မှုလျော့နည်းလာကြတယ်။ ဒါမျိုးဖြစ်ခဲ့ရင် ရိုးရိုးနားမလည်ဘဲ အရင်းအနှီးထည့်တဲ့ပြည်သူတွေလည်း ဒုက္ခရောက်နိုင်ပါတယ်။ Stock Market စနစ်ကိုလည်း ယုံကြည် မှုပျောက်သွားမယ်။ နိုင်ငံခြားဘဏ်တွေက ဗီယက်နမ်မှာ အရင်းအနှီးထည့်ဖို့ဆိုရင် တော်တော်လေးပြန်စဉ်းစားနေရပြီ။ ဒီလိုမဖြစ်အောင် သတိထားရမယ်။ အရေးအကြီးဆုံးက အများပိုင်ကုမ္ပဏီ Stock Market  လုပ်မယ်ဆိုရင် ပြည်သူပြည်သားကို သူတို့ဆီက အရင်းအနှီးယူမယ့်အတွက် Information အပြည့်အစုံပေး ရမယ်။ ကုမ္ပဏီတွေမှာ အများဆုံးတာဝန်ရှိတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်စာ အရှုံးအမြတ်တွေတင်ပြရမယ်။ စစ်ဆေးတဲ့အခါမှာလည်း ကြားကုမ္ပဏီတွေ၊ ရှေ့နေနဲ့ကုမ္ပဏီတွေ အားလုံးမှာတာဝန်ရှိတယ်။ Information ပေးတဲ့အခါမှာလည်း လွယ်လွယ်ကူကူ သူတို့နားလည်အောင်ပေးရမယ်။ နိုင်ငံခြားမှာ IPO Prospectus က တစ်အုပ်ကို စာမျက်နှာ တစ်ရာ၊ နှစ်ရာလောက်ရှိတယ်။ စာအုပ်လှန်လိုက်တာနဲ့ ပထမစာမျက်နှာက ဒီကုမ္ပဏီမှာ အရင်းအနှီးလုပ်ရင် ဘယ်လိုရှုံးနိုင်သလဲဆိုတာ အရင်ဖော်ပြ ထားပါတယ်။ ပြီးမှဘာကြောင့် ကုမ္ပဏီက ကောင်းတယ်၊ ခိုင်မာတယ်ဆိုတာ ဖော်ပြတယ်။ အရင်းအနှီးထည့်တဲ့လူပေါ်မှာလည်း တာဝန်ရှိတယ်။ နားမလည်ရင် နားလည်အောင် လုပ်ရမယ်။ မေးရမယ်။ ခုခေတ်ကြီးမှာ လွယ်လွယ်ကူကူဘာမှမရှိဘူး။ အများ ပိုင်ကုမ္ပဏီရဲ့ အစုရှယ်ယာဝယ်တဲ့အခါမှာ အရင်းအနှီးထည့်တဲ့အခါမှာ သေသေချာချာလေ့လာပြီး၊ သတိထားပြီးမှထည့်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ "If it is too good to  be true, it is probably not"  ဆိုတဲ့ အင်္ဂလိပ်စကားပုံတောင် ရှိပါသေးတယ်။   Private Equity မန်နေဂျာတစ်ယောက်ရဲ့ တာဝန် ကျွန်တော်တို့ကိုအပ်ထားတဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုရန်ပုံငွေတွေကို  စိတ်ချလက်ချ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံလုပ်ပေးဖို့ တာဝန်ရှိတယ်။ တစ်အချက်က ဘယ်လုပ်ငန်းက ခိုင်မာလဲ၊ အလားအလာရှိလဲ စစ်ဆေးရမယ်။ နောက်တစ်ချက်က ဒီလုပ်ငန်းနဲ့ Project ကိုဦးဆောင်တဲ့ Local Partners, Local Shareholders  နဲ့ အဆင်ပြေမလား။ သူတို့ကို ဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲ၊ Local Partners တွေနဲ့ ကျွန်တော်တို့နဲ့ ဒီလုပ်ငန်းအောင်မြင်အောင် ဘယ်လိုပူးပေါင်းလုပ်နိုင်မလဲဆိုတာလည်း ဆွေးနွေးရတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရန်ပုံငွေကို လွယ်လွယ်ကူကူထုတ်မပေးနိုင်သလို သူတို့ဘက်ကလည်း သူတို့ထူထောင်ထားတဲ့ လုပ်ငန်းကြီးရဲ့ အစုရှယ်ယာကို လွယ်လွယ်ကူကူခွဲပေး ချင်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့်မို့ နှစ်ဖက်စလုံး ညီတူညီမျှအကျိုးရှိအောင် ကျွန်တော်တို့ သေချာအချိန်ယူပြီး ဆွေးနွေးညှိနှိုင်းရတာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါတွေအားလုံး ဆွေးနွေးပြီးမှ ကျွန်တော်တို့ အလုပ်တကယ်စပါတယ်။ လုပ်ငန်းအောင်မြင်ဖို့ Management စနစ်ကောင်းဖို့ ကျွန်တော်တို့မှာ တာဝန်အများကြီး ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော်ပြန်ရောက်တဲ့သုံးနှစ်အတွင်းမှာ ပြည်တွင်းက လုပ်ငန်းရှင်တွေကိုတကယ်ကိုလေးစားပြီး တကယ်ကိုအားကိုးပါတယ်။ ပြည်တွင်းမှာ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်တွေဟာ လိုအပ်ချက်တွေကို ရတဲ့နည်းနဲ့ဖြေရှင်းပြီး အောင်မြင်အောင် ကြိုးစားလုပ်နေကြတာတွေ အများကြီးတွေ့ရပါတယ်။ အခက်အခဲတွေအမျိုးမျိုး ကို ဖြေရှင်းနိုင်ကြပါတယ်။ တစ်ခါတလေ ဖြေရှင်းတဲ့အခါမှာ တချို့က ဥပဒေစနစ်တွေကို  Shortcut လုပ်ပြီး ပတ်သွားတာလည်း ကျွန်တော်မြင်ရပါတယ်။ တချို့နေရာ မှာ ဥပဒေကမလိုအပ်ဘဲ ဖိနှိပ်ထားလို့ ဥပဒေအမျိုးမျိုး အဓိပ္ပာယ်ပေါက်လို့ လုပ်ငန်းရှင်တွေက မလွှဲသာလို့သာ ကိုယ့်နည်းကိုယ့်ဟန် နဲ့ ဖြေရှင်းလိုက်ကြတာ တွေ့ရ ပါတယ်။ ဒီဥပဒေကိုပြုပြင်ဖို့ လိုအပ်တယ်လို့ ကျွန်တော် မြင်ပါတယ်။ တချို့နေရာမှာတော့ လုပ်ငန်းရှင်တွေက လွယ်တဲ့လမ်းကြောင်းတွေအတိုင်း လုပ်ချင်သလိုလုပ်ကြ တာ လည်းတွေ့ရပါတယ်။ ဒီအကျင့်တွေကိုလည်း ပြုပြင်ဖို့ လိုအပ်တယ်လို့လည်း ကျွန်တော်မြင်ပါတယ်။ ဒီလိုမှပဲ ကျွန်တော်တို့က နိုင်ငံခြားရင်းနှီးမြှုပ်နှံတဲ့ နည်းပညာ ကို များများဆွဲခေါ်နိုင်မယ်လို့ မြင်ပါတယ်။   Institutional Investor  တွေဒီမှာလာလုပ်ဖို့အနေအထား လွယ်တော့မလွယ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ လေ့လာနေကြပါပြီ။ တစ်နှစ်၊ နှစ်နှစ်အတွင်း ဖြစ်ချင်မှလည်း ဖြစ်မယ်။ ဒီ Institutional Investor တွေလွယ်လွယ်ကူကူလာပြီး ရင်းနှီးထည့်နိုင်ဖို့ကလည်း ကျွန်တော်တို့ရဲ့ Banking and Finance  နဲ့ Capital Market စနစ်ကလည်း အဆင်ပြေဖို့လိုပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ Banking and Finance   ဆိုရင် ဗဟိုဘဏ်က အရေးကြီးတယ်။ ဗဟိုဘဏ်ကလည်း  Independent  ဗဟိုဘဏ်ဆိုတော့ ဥပဒေတွေ၊ အချက်အလက်တွေကလည်း မြန်မြန် ဆန်ဆန်ချလာလိမ့်မယ်လို့ ထင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ချက်ချင်းကြီးပဲလည်း ဒီစနစ်က မှန်မှာမဟုတ်သေးဘူး။   Start-up တွေမှာကော Investment  လုပ်ဖို့အစီအစဉ် ဒါကတော့ Fund ရဲ့ Risk ယူတဲ့အပေါ်မှာ မူတည်တယ်။ တချို့ Fund တွေကအစဖြစ်တဲ့ Start-up ကို ပိုစိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။ Venture Capital, Angel Investor တွေလိုမျိုး၊ တချို့ Fund က Established ဖြစ်ပြီးတဲ့ ကုမ္ပဏီကြီးတွေထဲမှာ ဒေါ်လာ သန်းတစ်ရာ၊ နှစ်ရာလောက်ထည့်ချင်ကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုမျိုးအရင်း အနှီးကို လေးငါးနှစ်အတွင်း သုံးလေးဆဖြစ်အောင် လုပ်ဖို့မလွယ်ပါဘူး။ မြန်မာနိုင်ငံအတွက် Start-up  မဟုတ်ရင်တောင် Early Stage  လို့ ခေါ်တဲ့လုပ်ငန်းတွေလည်း ရှိပါတယ်။ ဒီလိုမျိုး Early Stage  လုပ်ငန်းတွေက အလားအလာကောင်းပေမယ့် ကြိုးစားပြီး ရုန်းကန်ရပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့်လည်း သူတို့က Stock Market ပေါ်မှာ အရင်းအနှီးရှာဖို့ မလွယ်သေးပါဘူး။ အများပိုင်ကုမ္ပဏီအနေနဲ့မဟုတ်ဘဲ PE လိုမျိုးရင်းနှီးမြှုပ်မှုနဲ့လုပ်စရာရှိတာလုပ်တာ ပိုအဆင်ပြေနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ ပြီးမှ အဆင်သင့်ဖြစ် မှခိုင်မာပြီဆိုမှ Stock Market ပေါ်မှာ တင်တာ ပိုအဆင်ပြေမယ်။   Private Equity နဲ့ပတ်သက်ပြီး ဖြည့်ပြောစရာရှိရင် Pivate Equity ရဲ့အားသာချက်က စိတ်ဝင်စားတဲ့ Local ကုမ္ပဏီရဲ့  Majority Stake  နဲ့ Control ကို စွန့်လွှတ်ဖို့မလိုပါဘူး။ Strategic Investor တွေဆိုရင် ကုမ္ပဏီရဲ့ အနည်းဆုံး ၅၀ ရာခိုင်နှုန်း Control  လိုချင်တယ်။ သူတို့အဲလိုဝင်လာတဲ့အခါ ပြည်တွင်းကုမ္ပဏီနဲ့ ပြည်တွင်း Management တွေကို မကြာမီ ပြောင်းသွားနိုင်တယ်။ Local ကုမ္ပဏီရဲ့ Brand တွေပါပြောင်းသွားနိုင်တယ်။ တချို့ပြည်တွင်းကုမ္ပဏီတွေက ဒါကိုလက်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ Private Equity က များသောအားဖြင့် Minority Stake ကိုင်နိုင်ပါတယ်။ ပြည်တွင်း Management  နဲ့ ပြည်တွင်း Shareholder တွေက ဆက်လက်ပြီး Control လုပ်ပြီးတော့မှ day-to-day Management လုပ်နိုင်ပါတယ်။ လိုအပ်တဲ့အခါမှ ကူညီပေးတယ်။ စိုးရိမ်စရာရှိတဲ့အခါ သတိပေးတယ်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုပိုလိုတဲ့အခါမှာလည်း ပိုပေးနိုင်တယ်။ အဲဒီလိုလုပ်တော့ ပြည်တွင်း ကုမ္ပဏီက ပိုတိုးတက်ပြီး မြန်မြန်ဆန်ဆန်တက်လမ်းရှိတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း အမြတ်ပိုမို ရတယ်။ အတိုချုပ်ပြောရမယ်ဆိုရင် PE Firm တွေက အရင်းအနှီးရော၊ နည်းပညာရော ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်။ Control ရဖို့လည်း မလိုအပ်ပါဘူး။ ငါးနှစ်လောက်အတူတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ပြီးရင် Local ကုမ္ပဏီက အပြီးပြန်ယူခွင့်လည်း ရှိပါတယ်။ ဒါမှမဟုတ် အများပိုင်ကုမ္ပဏီလည်း လုပ်လို့ရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အားနည်းချက်တွေလည်း ရှိပါတယ်။ Local ကုမ္ပဏီက ကြိုက်သလို အုပ်ချုပ်လို့မရတော့ပါဘူး။ တချို့နေရာတွေမှာ PE Partner ကိုတိုင်ပင်ရပါလိမ့်မယ်။ အကျိုးအမြတ်လည်းခွဲဝေပေးရပါ လိမ့်မယ်။ အဲဒါကြောင့် နှစ်ဖက်စလုံးက အချင်းချင်းလေ့လာပြီး နားလည်မှုနဲ့ယုံကြည်မှုရှိဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ တကယ့် Partnership အစစ်ဖြစ်မှပဲ အောင်မြင်မှာပါ။   [caption id="attachment_7780" align="alignnone" width="264"] ဒေါက်တာအောင်သူရ
CEO
Thura Swiss Ltd[/caption] Private Equity Fund တွေအကြောင်း အကျဉ်း Alternative Investment တွေထဲမှာ Hedge Fund  နဲ့ Private Equity Fund  စတာတွေ ပါဝင်ပါတယ်။ Hedge Fund တွေက များသောအားဖြင့် စတော့အိတ် ချိန်းတွေမှာ ဝယ်လို့ရတဲ့ Instrument တွေကိုသုံးတယ်။ HedgeFund တွေမှာလည်းမဟာဗျူဟာမျိုးစသုံးကြတယ်။ အဓိကကတော့ လွယ်လွယ်ကူကူ အရောင်းအဝယ် လုပ်လို့ရတဲ့ Option တွေ၊  စတော့တွေ၊ Bond တွေကို အရောင်းအဝယ်လုပ်တယ်။  Private Equity  ရဲ့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံတဲ့ပုံစံကတော့ နည်းနည်းကွာသွားတယ်။ စတော့အိတ်ချိန်းမှာ စာရင်းဖွင့်ထားတဲ့ ကုမ္ပဏီကြီးတွေဆီကရှယ်ယာကိုဝယ်တာမဟုတ်ဘဲ ပုဂ္ဂလိက ကုမ္ပဏီတွေမှာရှယ်ယာဝယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တစ်ခါတလေမှာ အင်မတန်အောင်မြင်တဲ့၊ စတော့အိတ်ချိန်းမှာ ရှိပြီးသား ကုမ္ပဏီကြီးတွေကို Private Equity Fund တစ်ခုက ဝယ်ထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးရင် စတော့အိတ်ချိန်းမှာ မထားတော့ဘဲ ကိုယ်ပိုင်ပုဂ္ဂလိကကုမ္ပဏီအဖြစ် ပြန်ပြောင်းလိုက်ပါတယ်။   Private Equity Fund များကို ဖွဲ့စည်းထားပုံ Private Equity Fund တစ်ခုရဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံမှာ General Partner ဆိုတာရှိတယ်။ ငါးယောက်ဖြစ်စေ၊ ဆယ်ယောက်ဖြစ်စေ Fund တစ်ခုထောင်ပြီး General Partner   အဖြစ် မန်နေဂျာတာဝန်ယူလိုက်တယ်။ များသောအားဖြင့်ကိုယ့်ငွေနဲ့ကိုယ် ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးရင် သူတို့က Institutional Investor တွေ၊ ချမ်းသာတဲ့မိသားစုတွေ၊ ကုမ္ပဏီတွေကို Limited Partner အဖြစ်ရှာတယ်။ အဲဒီ LimitedPartner တွေက General Partner  တွေရဲ့ ဖောက်သည်လို့ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ General Partner နဲ့ Limited Partner ထည့်ဝင်ငွေတွေပေါင်းလိုက်ပြီးတော့ Fund တစ်ခုထူထောင်တယ်။ ဒီ Fund တွေက အခွန်ပေးဆောင်မှုအနေနဲ့ အားသာတဲ့ တိုင်းပြည်တစ်ပြည်မှာ ရှိတတ်တယ်။ ပြီးရင် အဲဒီ Private Equity Fund က ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေ လိုက်လံရှာဖွေပါတယ်။   Venture Capital နဲ့မတူ နောက်တစ်ခုက Venture Capital ဆိုတာ ရှိတယ်။ သူတို့က များသောအားဖြင့် အောင်မြင်ပြီးသားကုမ္ပဏီတွေမှာ  ရင်းနှီးမြှုပ်နှံတာမဟုတ်ဘဲ ကုမ္ပဏီအသစ်တွေ၊ စပြီးတိုး တက်လာမယ့် Start-up  ကုမ္ပဏီတွေမှာ ယုံကြည်မှုရှိတဲ့အတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံတာဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံခြားမှာတော့ ITကုမ္ပဏီတွေများပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့အခြေအနေကတော့  နည်းနည်းကွာတယ်။ များသောအားဖြင့် Private Equity Fund တွေက ဒီမှာအောင်မြင်ပြီးသားကုမ္ပဏီတွေမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံ မယ်ဆိုလည်း Group တစ်ခုလုံးထဲမှာ ဝင်ရောက်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ထက် Project တစ်ခုချင်းအလိုက်ကိုပဲ ဝင်ရောက်ရင်းနှီး မြှုပ်နှံလို့ရနိုင်ပါမယ်။ ဒီတော့ များသောအားဖြင့် Private Equity Fund တွေက စပြီးပျိုးတဲ့ကုမ္ပဏီတွေ၊ စပြီးအောင်မြင်လာတဲ့ ကုမ္ပဏီလေးတွေဆီမှာ ရင်းနှီးတယ်။ Venture Capital  ဆန်ဆန်ဆိုပေမဲ့ IT လုပ်ငန်းတွေမှာတော့မဟုတ် ဘူး။ စပျိုးနေတဲ့ကုမ္ပဏီတွေဟာ IT ဖြစ်ဖို့မလိုဘဲ လုပ်ငန်းနယ်ပယ်မျိုးစုံကဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒါက မြန်မာနိုင်ငံက Private Equity Fund တွေရဲ့အခြေအနေပေါ့။   လုပ်ငန်းဆောင်ရွက်တဲ့နည်းလမ်း Private Equity ရဲ့ Model မှာ စီမံခန့်ခွဲတဲ့ General Partner  တွေက အဲဒီ Fund တွေရဲ့ ရင်းနှီးထားတာတွေကနေ တစ်နှစ်ကို ၂ ရာခိုင်နှုန်း စီမံခန့်ခွဲမှုဝန်ဆောင်ခ အဖြစ် ကောက်ခံတယ်။ Fund တစ်ခုမှာဆိုရင် General partner တွေက ၅ ရာခိုင်နှုန်း၊ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း စသဖြင့် ထည့်ပြီး ကျန်တဲ့ Limited partner  တွေက ကျန်တဲ့ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်း လောက်ကိုထည့်မယ်။ အဲဒီစုစုပေါင်း ထည့်ဝင်ထားတာက General partner  တွေက နှစ်စဉ် ၂ ရာခိုင်နှုန်းကောက်မယ်။ အဲဒါကနေ လုပ်ငန်းလည်ပတ်ဖို့ အသုံးပြုမယ်။ ပြီးရင် General partner တွေကပဲ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေရှာမယ်။ အခုမြန်မာပြည်ရဲ့အခြေအနေဆိုရင် Private Equity Fund တော်တော်များများက သက်တမ်းကို ခုနစ်နှစ်ကနေ ဆယ်နှစ်ကြားမှန်းတယ်။ ပထမသုံးနှစ်လောက်က ရင်းနှီးဖို့ရှာတဲ့ ကာလပေါ့။ ရင်းနှီးသွားပြီးပြီဆိုရင် သူတို့က ခုနစ်နှစ်လောက်စောင့်မယ်။ ခုနစ်နှစ်နဲ့ ဆယ်နှစ်ကြားမှာ  အဲဒီရင်းနှီးမှုကနေ ပြန်ထွက်မယ်။ ဒီကြားကာလမှာ အဲဒီကုမ္ပဏီကို တန်ဖိုးတက်အောင် လုပ်ပေးမယ်။ ပြီးရင် Exit Stragety  နည်းလမ်း မျိုးစုံရှိတဲ့အထဲကမှ တခြားတစ်ယောက်ကိုရောင်းလို့ရမယ်။ ဒါမှမဟုတ် တခြား Fund တစ်ခုကို ရောင်းလို့ရချင်ရမယ်။ ဒါမှမဟုတ် IPO  လုပ်ချင်လုပ်မယ်။ စောစောကကောက်တဲ့ ၂ ရာခိုင်နှုန်း စီမံခန့်ခွဲမှု ဝန်ဆောင်ခအပြင် လုပ်ငန်းအောင်မြင်မှုအတွက် ကောက်ခံတဲ့ဝန်ဆောင်ခအဖြစ် ကုမ္ပဏီတန်ဖိုးတက်သွားတိုင်း တက်တဲ့ထဲက ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း၊ ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းဝန်းကျင်ကို ဒီ Fund က ယူမယ်။ တန်ဖိုးက လျော့သွားမယ်ဆိုရင်တော့ဘာမှမရပါဘူး။ တန်ဖိုးကျသွားပြီးမှ ပြန်တက်တယ် ဆိုရင်လည်း မူလ Level ထက် ကျော်မှ ရကြပါတယ်။   လက်ရှိမြန်မာနိုင်ငံကို ဦးတည်တဲ့ Private Equity Fund တွေရဲ့အနေအထား မြန်မာပြည်ကို မနှစ်က Fund တွေ အများကြီးလာကြတယ်။ ဒီမှာဘယ်လိုရင်းနှီးရင်ကောင်းမလဲ လေ့လာကြတယ်။ မြန်မာပြည်ကိုစိတ်ဝင်စားကြတဲ့ Private Equity Fund တွေထဲမှာ Vina Capital  ၊ Mandalay Capital ၊ Bagan Capital  ၊ Cube Capital  ၊ Myanmar Opportunities Fund  ၊  Meridian Capital  စတဲ့ Fund တွေပါဝင်ပါတယ်။ အဓိက သူတို့ရင်ဆိုင်နေရတဲ့အခက်အခဲက နှစ်မျိုးရှိတယ်။ တစ်ခုက ဒီမှာ ကောင်းမွန်တဲ့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု တစ်ခုခုရှာဖို့မလွယ်ဘူး။ ဒုတိယအခက်အခဲက အဲဒီလိုရှာလို့ မတွေ့တော့ Limited Partner ကိုထပ်ရှာဖို့ မလွယ်ပြန်ဘူး။ တော်တော်များများက အစက သန်းတစ်ရာလောက်မှန်းထားတာ (အဲဒီလောက်မှလည်း Fund တစ်ခုက ကုန်ကျစရိတ် တွေကာမိတာ) ကနေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့လျော့သွားတာ သန်း ၅၀ လောက်ကိုလည်း ထည့်ဝင်မယ့် Limited Partner ထပ်ရှာမတွေ့တော့ အခု Fund တော်တော်များများက အခုထိ ငွေရှာလို့မရသေးဘူးလို့ပဲ ယူဆရမှာပေါ့။ တစ်ခါတလေ တချို့ Fund တွေက ငွေရှာတာ မလွယ်လို့ General Partner တွေက ကိုယ်ပိုင်ငွေနဲ့ စပြီး ရင်းနှီးတယ်။ သူတို့မှာတော့ မတည်ငွေ (Seed Capital)  ထည့်ပြီးစထားပြီဆိုပြီး နည်းနည်းအောင်မြင်လာတဲ့အချိန်ကျမှ Limited Partner တွေကိုရှာတာပေါ့။ ခုနစ်နှစ်၊ ဆယ်နှစ် စတဲ့ကာလအတွင်း ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားတာ ကိုရောင်းဖို့အတွက် အခွင့်အလမ်းကောင်းတစ်ခုခု တွေ့သွားတယ်ဆိုရင် အဲဒီရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကို ရောင်းမယ်၊ IPO လုပ်လို့ငွေပြန်ထွက်လာမယ်ဆိုရင် အဲဒီအချိန်မှာ အဲဒီငွေကို မသိမ်းထားဘဲ Partner တွေအားလုံးကို ပြန်ခွဲပေးပါမယ်။   ဒေသခံလုပ်ငန်းတွေက Private Equity Fund  တွေနဲ့ ပူးတွဲလုပ်ကိုင်သင့်ပုံ ဒေသခံလုပ်ငန်းတွေဘက်ကလည်း ငွေကြေးထောက်ပံ့မယ့် သူတွေရအောင် အမျိုးမျိုးစဉ်းစားဖို့ ရှိပါတယ်။ မြန်မာပြည်မှာလည်း လက်ရှိငွေကြေးရရှိနိုင်မှုက နည်းနည်း ခက်တယ်။ ဘဏ်တွေဆီမှာ ငွေချေးမယ်ဆိုလည်း အခိုင်အမာမရှိလို့ဘဏ်တွေကမချေးနိုင်တာ၊ အပေါင်အနှံလက်မခံတာ၊ တချို့ ကုမ္ပဏီတွေဆိုရင် စက်ပစ္စည်း လိုမျိုး ပေါင်နှံနိုင်တဲ့တန်ဖိုးရှိ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေအများကြီးရှိပေမဲ့ ဒါတွေကို ပေါင်နှံချေးငှားတာမျိုးကို မြန်မာဘဏ်တွေကလက်ခံဖို့ မရနိုင်ပြန်ဘူး။ ဥပဒေအရလည်း ဗဟိုဘဏ်ကလက်ခံခွင့်မပေးတဲ့အတွက် ဘဏ်တွေကလည်းလက်မခံတော့ ငွေချေးလို့ သိပ်အဆင်မပြေဘူးပေါ့။ နောက်တစ်ခုက ဘဏ်တွေကတစ်နှစ်ပဲချေးပြီး အတိုးနှုန်းကလည်းသိပ်များတော့ ငွေကြေးရရှိမှုကတအားခက်တယ်။ IPO ကလည်း မြန်မာပြည်မှာ အချိန်ကြာတယ်၊ သိပ်မလွယ်ဘူးဆိုတော့ ဒေသခံလုပ်ငန်းတွေဟာ Fund တွေ ဆီကနည်းနည်းမျှော်လင့်ကြတယ်။ အဲဒီ Fund တွေကလည်း ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကောင်းမှပဲ ရင်းနှီးမှာဆိုတော့ သက်ဆိုင်ရာ ဒေသခံလုပ်ငန်းတွေကိုသေချာကြည့်ပြီးမှ ရင်းနှီးပါလိမ့်မယ်။   ရင်းနှီးမြှုပ်နှံရာမှာ သတိထားတဲ့အချက်တွေ Fund တွေဘက်က ကြည့်တဲ့အချက်တွေထဲမှာ သက်ဆိုင်ရာလုပ်ငန်းရဲ့ စီးပွားရေး မိုဒယ်ကဘာလဲ။ မျှော်မှန်းချက်တွေက ဘာလဲကြည့်မယ်။ အရင်က သိပ်မအောင်မြင်ခဲ့ရင်တောင် မျှော်မှန်းချက်ကောင်းတယ်ဆိုရင်စိတ်ဝင်စားတယ်။ နောက်ပြီး ဘဏ္ဍာရေးပိုင်းအရ ကြည့်တယ်။ ကုမ္ပဏီက သန့်ရှင်းလား။ အဆင်ပြေ လားသေချာကြည့်တယ်။ ပြီးရင် အသေးစိတ်ဆွေးနွေးကြတယ်။ မြန်မာပြည်မှာရှိတဲ့လုပ်ငန်းရှင်တွေကအဓိကအားဖြင့် ငွေချေးချင်ကြတယ်။ Equity မပေးချင်ဘူး။ Private Equity Fund  ကလည်း ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း ငွေချေးတာမျိုး စိတ်မဝင်စားဘူး။ ရှယ်ယာဝင်ချင်တယ်။ ငွေကြေးရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတစ်ဦး မြန်မာပြည်ကို စိတ်ဝင်စား တယ်ဆိုတာကလည်း မြန်မာပြည်က ကုမ္ပဏီတွေအောင်မြင် လာနိုင်မှာကိုမြင်လို့ အဲဒီအောင်မြင်မှုနဲ့အတူပါ ဝင်သွားနိုင်ဖို့မျှော်လင့်ပြီး ရောက်လာကြတာပါ။ တချို့ Private Equity Fund  တွေက ငွေပဲထည့် တာမျိုးရှိမယ်။ ဒါမျိုးက သိပ်တော့မအောင်မြင်နိုင်ဘူး။ ငွေပဲ ထည့်ပြီးကျန်တာမပေးနိုင်ဘူးဆိုရင် ဒေသခံ ကုမ္ပဏီကလည်း ရေရှည် Partner  ဖြစ်လိုမှာမဟုတ်ဘူး။ တကယ်ကောင်းတဲ့ Private Equity Fund တွေကငွေလည်းပေးတယ်။ ကျန်တာတွေလည်းအများကြီး ကူပေးတယ်။ ဥပမာအားဖြင့် နိုင်ငံခြားမှာ Client  ရှာပေးမယ်။ ခိုင်မာပြီးသား အမှတ်တံဆိပ်တွေ၊အသိဉာဏ်ဆိုင်ရာ မူပိုင်ခွင့် (Patent) တွေ၊ Expertise၊ Knowledge ၊ Know-how  တွေပါလာမယ်။   မြန်မာနိုင်ငံကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ Private Equity Fund တွေရဲ့ အခြေအနေ လောလောဆယ်တော့ အစွန်အဖျားဈေးကွက်တွေကိုမှန်းတဲ့ Fund  တွေလောက်ပဲ ဒီကိုလာမှာ။ စဖွင့်ခါစဈေးကွက်တွေကို အထူးပြုတဲ့ Fund  တွေပေါ့။ သူတို့ က မြန်မာ့စီးပွားရေး အခြေအနေကိုလည်း ကြည့်ကြမှာပါ။ မြေဈေးကြီးတာကိုလန့်ကြတယ်။ နိုင်ငံရေးတည်ငြိမ်မှု၊ ၂၀၁၅ ခုနှစ်ရွေးကောက်ပွဲ အခြေအနေဘယ်လိုနေ မလဲ၊ စောင့်ကြည့်မယ့်သူတွေရှိပါမယ်။ Fund  တစ်ခုနဲ့တစ်ခုလည်း မဟာဗျူဟာက မတူပါဘူး။ တချို့က ဆေးရုံ၊ ဆေးပစ္စည်းလို ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ဈေးကွက်ကိုအဓိကထားတယ်။ တချို့ကျတော့ အခြေခံအဆောက်အအုံကို အဓိကထားတယ်။ အဲဒီလိုအခြေခံအဆောက်အအုံကို အဓိကထားတဲ့ Fund တွေအတွက် တစ်ခါတလေမှာ အာရှဖွံ့ဖြိုးရေးဘဏ် (ADB) ၊ နိုင်ငံတကာ ငွေကြေးပံ့ပိုးရေးကော်ပိုရေးရှင်း (IFC) တို့က ရင်းနှီးပေးတယ်။ တချို့Fund တွေက အဲဒီလို ADB, IFC  တို့ဆီက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကိုမျှော်လင့်သလိုတချို့ Fund တွေကလည်း ADB, IFC  တို့ကို အင်မတန်တင်းကျပ်တယ် ယူဆပြီး လုံးဝလက်မခံတာလည်း ရှိကြပါတယ်။   [caption id="attachment_7781" align="alignnone" width="264"] Mr Jeremy Kloiser-Jones
Founder and CEO
Bagan Capital Group[/caption] လုပ်ငန်းအကြောင်း Bagan Capital Group ဟာ ဟောင်ကောင်မှာ ရုံးချုပ်ရှိပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုနဲ့ အကြံပေးလုပ်ငန်းတွေကို ဆောင်ရွက်နေတဲ့လုပ်ငန်းစု ဖြစ်ပါတယ်။ အခုမြန်မာနိုင်ငံမှာ Private Equity ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေလုပ်ကိုင်နေပါတယ်။ ဒါ့အပြင် မြန်မာစီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေနဲ့ နိုင်ငံခြားစီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကို အကြံပေးတဲ့လုပ်ငန်းလည်း လုပ်ကိုင်နေပြီး အဲဒါက ကျွန်တော်တို့အတွက်လည်း ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအခွင့်အလမ်းတွေကို ဖန်တီးပေးနိုင်ပါတယ်။   PE Fund တွေရဲ့ သဘောတရား မြန်မာနိုင်ငံမှာက အများအားဖြင့် ချေးငွေဆိုင်ရာဘဏ္ဍာရေးကလွဲပြီး အခြားဘဏ္ဍရေးလုပ်ငန်းအမျိုးမျိုးနဲ့ သိပ်ပြီးရင်းနှီး ကျွမ်းဝင်မှုမရှိသေးပါဘူး။ ဒါကလည်း အတိတ်က ဘဏ္ဍာ ရေးနယ်ပယ်မှာ ချို့တဲ့မှုတွေကြောင့်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကို နားလည်ပါတယ်။ ဘဏ္ဍာရေးနယ်ပယ်မှာပြောင်းလဲမှုတွေ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ဖြစ်ပေါ်လာမယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော့်အနေနဲ့ ယုံကြည်ထားပေမဲ့ ငွေသားအခြေပြုစီးပွားရေးကတော့ ခိုင်ခိုင်မာမာ ရှိနေတုန်းပါပဲ။ ဒီနေ့ခေတ်စီးပွားရေးလောကမှာ အနိုင်ကျင့်ဗိုလ်ကျမှုတွေများလာ တဲ့အတွက် ကုမ္ပဏီတွေအနေနဲ့ စီးပွားရေးအခွင့်အလမ်းတွေကို အကျိုးအမြတ်ရယူနိုင်ဖို့အရင်းအမြစ်တွေ ပိုပြီးလိုအပ်လာပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီအတွက် Private Equity  က လုပ်ငန်းရည်မှန်းချက်တွေကို အောင်မြင်အောင် အကောင်အထည်ဖော်ဖို့အတွက်  အရင်းအနှီးရော ကျွမ်းကျင်မှုကိုပါ ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ပါတယ်။ PE Fund တွေဟာ သတ်မှတ်ထားတဲ့အချိန်တစ်ခုအတွင်းမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေကို အကျိုးအမြတ် ပြန်ပြီးပေးရတဲ့အတွက် အများစုက သူတို့ရဲ့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု ကို လေးနှစ်ကနေ ခြောက်နှစ်လောက်အတွင်းမှာ ပြန်ပြီးရောင်းချဖို့ လုပ်ကြမှာဖြစ်တယ်။ အဲဒီလိုလုပ်ဖို့အတွက်က နည်းလမ်းအများ ကြီးရှိပါတယ်။ ကုမ္ပဏီကို စတော့ဈေးကွက်မှာ တင်လိုက်တာမျိုး၊ အခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ရောင်းလိုက်တာမျိုး ဒါမှမဟုတ် မြန်မာစီးပွားဖက်က PE Fund ကနေ ရှယ်ယာပြန် ဝယ်နိုင်တဲ့ အခြေအနေရှိတာမျိုး စတဲ့နည်းလမ်းတွေရှိပါတယ်။ Private Equity  ဟာ တန်ဖိုးတစ်ခုကို အတူတကွဖန်တီးဖို့နဲ့ခိုင်မာပြီး အကျိုးအမြတ်ဖြစ်ထွန်းတဲ့ စီးပွားရေး လုပ်ငန်းတွေကိုထူထောင်ဖို့အလေးထားလုပ်ကိုင်ပါတယ်။   PE Fund တစ်ခုကို ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်မယ့်အချက်တွေ PE Fund စီမံခန့်ခွဲသူတွေဟာ အဓိကအနေနဲ့ ဘဏ္ဍရေးနယ်ပယ်မှာ ကျွမ်းကျင်တဲ့ပရော်ဖက်ရှင်နယ်တွေဖြစ်ဖို့နဲ့ သူတို့အဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့ နာမည်ဂုဏ်သတင်းကို အလေးထားပြီး စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကို မှန်မှန်ကန်ကန်နဲ့ လုပ်ကိုင်တဲ့ပရော်ဖက်ရှင်နယ်တွေဖြစ်ဖို့ လိုပါတယ်။ အခုအချိန်မှာ  Private Equity  က နိုင်ငံခြားက ဝင်လာတာဖြစ်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ စီးပွားရေးဝန်းကျင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး နားလည်သဘောပေါက်ဖို့ လိုသလို တာဝန်သိတဲ့ လုပ်ငန်းတွေဖြစ်ဖို့လည်း လိုပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ အပြုသဘောဆန်တဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေ ဖြစ်ပေါ်နေတာမှန်ပေမယ့် ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ အပြောင်းအလဲ အပေါ်မှာ လွှမ်းမိုးဖို့ မကြိုးစားဘဲ တတ်နိုင်တဲ့အပိုင်းမှာ သင့်တင့်လျောက်ပတ်တဲ့ အကြံပြုချက်တွေပေးပြီး အပြောင်းအလဲနဲ့ အတူလိုက်ပါဖို့ လိုပါတယ်။   ပြည်တွင်းလုပ်ငန်းတွေအနေနဲ့ PE Fund  တွေနဲ့ လက်တွဲလုပ် ကိုင်သင့်တဲ့အချက်တွေ မြန်မာနိုင်ငံက စွန့်ဦးတီထွင်လုပ်ငန်းရှင်တွေနဲ့ စီးပွားရေးသမားတွေဟာ စတော့အိတ်ချိန်းမှာ မှတ်ပုံတင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းတွေကိုရှာဖွေလာကြတဲ့အတွက် အနာဂတ် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုရှုထောင့်ကကြည့်ရင် PE Fund တွေနဲ့ လက်တွဲလုပ်ကိုင်တာဟာ တော်တော်စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းပါတယ်။ မြန်မာ စတော့အိတ်ချိန်း ကို စောင့်ကြည့်နေကြပြီး Yoma Strategic Holding လို စင်ကာပူစတော့ဈေးကွက်မှာ မှတ်ပုံတင်သလိုမျိုးလုပ်ဖို့  စိတ်ဝင်စားလာကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဆင်သင့် မဖြစ်သေးသလို ပြင်ဆင်မှုကလည်း အဲဒီလောက် မလွယ်ကူပါဘူး။ ကိုယ်ပိုင်ဘဏ္ဍာရေးစနစ်၊ စာရင်းအင်းစနစ်နဲ့ ကော်ပိုရိတ်စီမံအုပ်ချုပ်မှုစနစ်တွေရှိဖို့ လိုပါတယ်။ စတော့အိတ်ချိန်းမှာ မှတ်ပုံတင်ခွင့်မရခင် ဒါတွေကို နှစ်ပေါင်များစွာ မှန်မှန်ကန်ကန် လည်ပတ်ဆောင်ရွက်ခဲ့တဲ့ မှတ်တမ်းတွေရှိဖို့ လိုပါတယ်။ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းနဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်တွေကိုနားလည်ပြီး ကမ္ဘာ့ဘဏ္ဍာရေးနယ်ပယ်မှာ နာမည်ကောင်းရှိထားတဲ့ နိုင်ငံခြားက ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေကို ဖိတ်ခေါ်ခြင်းဟာ မြန်မာ ကုမ္ပဏီတွေအနေနဲ့ စတော့အိတ်ချိန်းမှာ မှတ်ပုံတင်နိုင်ဖို့ကူညီပေးမှာဖြစ်သလို ရှယ်ယာဈေးကွက်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေကို ဆွဲဆောင်နိုင်မှာဖြစ်တယ်။ ဒါ့အပြင် မြန်မာ ကုမ္ပဏီတွေဒေသတွင်းနဲ့ ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးနယ်ပယ်မှာ ယှဉ်ပြိုင်နိုင်ဖို့ပြင်ဆင်ရာမှာ Private Equity  က အကူအညီ ပေးနိုင်ပါတယ်။   PE Fund Manager  ရဲ့ တာဝန်ဝတ္တရားနဲ့ စောင့်ထိန်းရမယ့်ကျင့်ဝတ် PE Fund Manager တွေအနေနဲ့ ပြင်ပရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေဆီကနေ ငွေကြေးကိုထူထောင်ရတာဖြစ်တဲ့အတွက် ဖြစ်နိုင်သမျှ အကောင်းဆုံးရင်းနှီးမြှပ်နှံမှုတွေပြုလုပ်နိုင်ဖို့ တာဝန်ရှိပါတယ်။ အဲဒီအထဲမှာ Fund တွေကို အလွဲသုံးစားမလုပ်ဖို့ လည်းပါပါတယ်။ အနာဂတ်မှာတော့ မြန်မာစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တွေလည်း PE Fund တွေမှာ ရင်းနှီးမြှပ်နှံလာကြမှာဖြစ်ပြီး ဒီအချက်တွေရဲ့အရေးပါပုံကို သိရှိလာကြမှာပါ။ ဒါအပြင် ကိုယ်လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်တဲ့နိုင်ငံရဲ့ စည်းမျဉ်းဥပဒေနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုအနေအထားတွေ ကို သိရှိလိုက်နာဖို့လည်း အရေးကြီးပါတယ်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေလုပ်ရာမှာ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်၊ လူမှုရေးအကျိုးသက်ရောက်မှုတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့လမ်း ညွှန်ချက်တွေ က အရေးကြီးပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်ငန်းတွေထဲကတစ်ခုဖြစ်တဲ့ BC Finance ဟာ လက်ရှိအချိန်မှာ ချေးငွေနဲ့နည်းလမ်းတကျ ထိတွေ့ခွင့်မရတဲ့ သူတွေကို ချေးငွေထောက်ပံ့ပေးတဲ့ အသေးစားငွေချေးလုပ်ငန်း တစ်ခုဖြစ်တယ်။ ဒီရင်းနှီးမြှပ်နှံမှုကနေ သိသာထင်ရှားတဲ့ လူမှုရေးအကျိုးပြုမှုတွေ လုပ်ဆောင်နေပါ တယ်။   ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေအနေနဲ့ PE Fund တွေအပေါ် စိတ်ချနိုင်မယ့်အချက်တွေ PE Fund  တစ်ခုအပေါ်မှာ လေ့လာစစ်ဆေးတဲ့အနေနဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေဟာ သာမန်အားဖြင့် အဲဒီ Fund နဲ့ပတ်သက်တဲ့ထုတ်ပြန်ထားတဲ့ အချက်အလက်တွေနဲ့ အဓိကပါဝင်သူတွေအကြောင်းနဲ့ လုပ်ငန်းနောက်ခံအကြောင်းတွေကို ကြည့်မှာဖြစ်တယ်။ ရဲမှုခင်းစာရင်းမှာ ပါတဲ့သူတွေ၊ ဥပဒေချိုး ဖောက်သူတွေနဲ့ ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့ပိတ်ပင်တားမြစ်ခံထားရတဲ့သူတွေရှိတဲ့အတွက် သတိထားရမှာ ဖြစ်တယ်။ အဲဒီအချက်တွေအပြင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေဟာ ဘဏ္ဍာရေးနယ်ပယ်က လူတွေနဲ့ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးတာမျိုးလုပ်ကြမှာဖြစ်တယ်။   မြန်မာနိုင်ငံမှာရှိတဲ့ PE Fund တွေရဲ့ အနေအထား၊ အလားအလာနဲ့ စိန်ခေါ်မှုတွေ တကယ်တော့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ PF Fund တွေ နည်းနည်းပဲရှိ ပါသေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့က မြန်မာနိုင်ငံကို အခွင့်အလမ်း တစ်ရပ်အဖြစ်ရှုမြင်တဲ့ အဲဒီအဖွဲ့အစည်းနည်း နည်းလေးထဲက တစ်ခုဖြစ်ပြီး အခုအချိန်အထိ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ရပ်တည်နေတဲ့ အဖွဲ့အစည်းဖြစ်နေတုန်းပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့ ရန်ကုန်၊ နေပြည်တော်နဲ့ မန္တလေးတို့မှာ ရုံးခန်းတွေဖွင့်ထားပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ ဒီလုပ်ငန်းနယ်ပယ်ရဲ့ပုံရိပ်ကို မြှင့်တင်ဖို့အတွက် အကောင်းဆုံးလုပ်ဖို့က ကျွန်တော်တို့ရဲ့တာဝန်လို့ ခံယူပြီး အခြား သူတွေကိုလည်း တိုက်တွန်းနေပါတယ်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင်တော့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေအတွက် ငွေကြေးမတည်ဖို့က စိန်ခေါ်မှုတွေရှိနေဆဲဖြစ်သလို ဒါဟာ PF Fund တွေအတွက် တကယ့်အဖြစ်မှန်ပါပဲ။ ဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေဟာ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး စစ်မှန်ပြီး ရေရှည် တည်တံ့မှုရှိမှာလားဆိုတဲ့အပေါ်မှာ ဂရုတစိုက်နဲ့ သတိထားဆဲဖြစ်ပါတယ်။ ကောင်းတဲ့အရာတွေဖြစ်ပေါ်လာဖို့ အချိန်ယူရပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ အနေနဲ့ လည်း မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေကိုထောက်ခံပြောဆိုပေးနေသလို မြန်မာနိုင်ငံမှာ တောက်ပတဲ့အနာဂတ် တစ်ခုရှိနေတယ် ဆိုတာကိုလည်း ယုံကြည်ပါတယ်။   [caption id="attachment_7785" align="alignnone" width="264"] Mr Alisher Ali
Chairman
Silk Road Ventures[/caption] လုပ်ငန်းအကြောင်း Silk Road Ventures ဟာ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးက ထွန်းသစ်စ ဈေးကွက်တွေမှာ လုပ်ငန်းလည်ပတ်နေတဲ့ ကနေဒါရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်ငန်းစုဖြစ်ပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ၂၀၁၂ ခုနှစ် နွေရာသီမှာ လုပ်ငန်းစတင်လုပ်ကိုင်ခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ မြန်မာနိုင်ငံအခြေပြုကော်ပိုရိတ်ဘဏ္ဍာရေးရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုလုပ်ငန်း Mandalay Capital  ကို တည်ထောင်ခဲ့ပါတယ်။  ပညာအခြေပြုလုပ်ငန်းတွေနဲ့ လူသားအရင်းအနှီးအခြေပြု လုပ်ငန်းနယ်ပယ်ရှစ်ခုမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ ကျွန်တော်တို့ အမေရိကန်ဒေါ်လာ ၂၅ သန်းမတည်ထားပါတယ်။ အဲဒီလုပ်ငန်းတွေမှာ မီဒီယာ၊ ဆက်သွယ်ရေး၊ ဘဏ္ဍာရေး၊ ပညာရေးနဲ့ ကျန်မာရေးစတဲ့လုပ်ငန်းတွေ ပါဝင်ပါတယ်။   PE Fund တစ်ခုကို ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေက ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်မယ့် အချက်တွေ အခုချိန်မှာ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ကမ္ဘောဒီးယားက Leopard Capital ၊Bagan Capital နဲ့ Capital 8 တို့လို PE Fund တည်ထောင်ချင်တဲ့ ကုမ္ပဏီ ငါးခုခြောက်ခုလောက်ရှိနေ ပါတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ မြန်မာနိုင်ငံမှာ သူတို့ကျောထောက်နောက်ခံပြုလုပ်နိုင်မယ့် PE Fund   တွေကို ရှာဖွေနေတဲ့ ထွန်းသစ်စဈေးကွက်တွေမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံလေ့ ရှိတဲ့ Private Equity  ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေ အများကြီးရှိနေပါတယ်။ သူတို့အနေနဲ့ အဓိကကြည့်မှာကတော့ Private Equity  ကို စီမံခန့်ခွဲတဲ့ကုမ္ပဏီရဲ့ ဘာတွေလုပ်ခဲ့ပြီး ပြီလဲ ဆိုတဲ့လုပ်ငန်း အတွေ့အကြုံမှတ်တမ်း (Track Record)  ပဲဖြစ်တယ်။ နောက်တစ်ချက်က Investment Team မှာ ပါဝင်တဲ့အခြားရင်းနှီး မြှုပ်နှံသူတွေဟာ သူတို့နဲ့အတူလုပ်ကိုင်ဖူးလား၊ လာမယ့်နှစ်တွေမှာကော ဆက်ပြီး အတူတူရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ဆန္ဒရှိရဲ့လား ဆိုတာတွေကိုကြည့်မှာ ဖြစ်တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့  အနည်းဆုံးငါးနှစ်သက်တမ်းအထိရှိဖို့က PE Fund တစ်ခုရဲ့လက္ခဏာရပ်တွေထဲမှာ တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့်ပါပဲ။ အချို့ PE Fund တွေဆိုရင် ခုနစ်နှစ် ကနေ ဆယ်နှစ်အထိရှိပါတယ်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေကို Fund တစ်ခု ငွေကြေးထည့်ဝင်ရင်းနှီးတဲ့အခါမှာ အဲဒီအရင်းအနှီးက ငါးနှစ်ကနေ ဆယ်နှစ်လောက်ထိ Lock  ဖြစ်နေတဲ့အတွက် စီမံခန့်ခွဲမှုအဖွဲ့ရဲ့ တည်ငြိမ်မှုက အင်မတန်အရေးကြီးပါတယ်။ နောက်တစ်ချက်ကတော့ အဲဒီစီမံခန့်ခွဲမှုအဖွဲ့ရဲ့ လုပ်ငန်းလုပ် ကိုင်ဆောင်ရွက်တာတွေ (Deal Flow)  ကို ကြည့်မှာဖြစ်ပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအခွင့်အလမ်းတွေ၊ သီးခြားအတိအကျလုပ်ကိုင် ဆောင်ရွက်ခဲ့တဲ့လုပ်ငန်းတွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လိုကိုင်တွယ်လုပ်ဆောင်ခဲ့သလဲဆိုတာတွေကို ကြည့်မှာဖြစ်တယ်။ အဲဒီ PE Fund အနေနဲ့ ဘယ်နေရာမှာ ဘာတွေရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လိုအစီအစဉ်တွေရှိသလဲဆိုတာလည်း Private Equity ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေအတွက် တကယ့်ကိုအရေးကြီးတဲ့အချက်ပါပဲ။   ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေရဲ့ အကျိုးအမြတ်ပြန်ရဖို့ မျော်လင့်ချက် မြန်မာနိုင်ငံအနေနဲ့ သမိုင်းဝင်ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေလုပ်ဆောင်နေပြီး  အဲဒါက စီးပွားရေးသိသိသာသာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေမှာဖြစ်တဲ့အတွက် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေကို ဆွဲဆောင်နေတဲ့အချက်ဖြစ်ပါတယ်။ လာမယ့်ငါးနှစ်ကနေ ဆယ်နှစ်အတွင်း စီးပွားရေးသိသိသာသာ တိုးတက်လာမယ့်အနေအထားက ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအခွင့်အလမ်းတွေ ကို ဖော်ဆောင်ပေးမှာဖြစ်တဲ့အတွက် PE Fund Manger တွေက ဒီအခွင့်အရေးတွေကို အသုံးချရင်းနှီးမြှုပ်နှံပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေရဲ့ အရင်းအနှီးကနေ အကျိုး အမြတ်မြင့်မြင့်မားမားပြန်ရဖို့ စဉ်းစားလာကြတယ်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေဆီက မတည်ငွေရဖို့ရှာဖွေနေတဲ့ PE Fund တွေဟာ မြန်မာနိုင်ငံမှာ အနည်းဆုံး ၂၅ ရာခိုင်နှုန်းလောက်အကျိုးအမြတ်ပြန်ရဖို့ မျှော်လင့်ထားကြတယ်။ ဒီလိုရင်းနှီးမြှုပ်နှံရာမှာလည်း စွန့်စားရမယ့်ကိစ္စတွေ ရှိနေပြီး အချို့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေက ဆုံးရှုံး မှုတွေရှိနိုင်တယ်ဆိုတာကိုလည်း သူတို့အနေနဲ့ နားလည်ထားပါတယ်။   PE Fund  တွေအတွက် စွန့်စားရမယ့်အချက် Private Euqity Fund က ဥပဒေအရ ရေရှည်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု သဘောတူညီချက်တစ်ခုဖြစ်တယ်။ ဥပမာ- ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတစ်ယောက်က Fund အသစ်တစ်ခုထဲ ကို ဒေါ်လာတစ်သန်းထည့်မယ်ဆိုရင် အဲဒီဒေါ်လာတစ်သန်းကို ငွေသားချက်ချင်းရင်းနှီးမြှုပ်နှံတာမဟုတ်ဘဲ ဥပဒေသဘောအရ ရင်းနှီးငွေထည့်ဝင်မယ်ဆိုတဲ့သဘော တူချက်ကို စာရေးပြီး ကတိကဝတ်ပြုထားတဲ့သဘောဖြစ်တယ်။ အဲဒီ Fund က နောက်သုံးလေးနှစ်ဆက်လက်ရပ်တည်တဲ့အခါမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေက Fund ထဲကို တဖြည်းဖြည်းထည့်ဝင်တာဖြစ်တယ်။ အဲဒီအခါမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုစီမံခန့်ခွဲသူတွေအတွက် အကြီးမားဆုံးစွန့်စားရမယ့် ကိစ္စတွေထဲကတစ်ခုကတော့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတစ်ယောက်က ဒီနှစ်တော့ ရင်းနှီးငွေထည့်ဝင်မယ်၊ နောက်နှစ်မှာတော့ စိတ်ပြောင်းသွားပြီး မထည့်တော့ဘူးဆိုတဲ့ ပြဿနာပဲ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူက ငွေတွေအားလုံးကို Fund ထဲမှာ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားတာမဟုတ်လို့ဘဲ။ ဒါ ဟာ Fund တစ်ခုအတွက် ဆိုးဝါးတဲ့ အကျိုးသက်ရောက်မှု တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။

အယ်ဒီတာအဖွဲ့

 

ဤဆောင်းပါးဖြစ်မြောက်ရေးအတွက် အချိန်ပေးဖြေကြားခဲ့သော ဦးသူရကိုကို၊ ဒေါက်တာအောင်သူရ၊ Mr Jeremy Kloiser-Jones နှင့် Mr Alisher Ali  တို့အား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။