Letters to Sam
စာေရးသူဟာ သူ့ေျမးကေလးေမြးကတည္းက ရင္ထဲကထြက္ေပၚလာတဲ့ေပးစာေတြကို စေရးလာခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေျမးကေလးႀကီးလာရင္ဖတ္ဖို့ျဖစ္တယ္။ အဲဒီစာေတြ ထဲမႇာ ရႇိတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကေတာ့ အားလံုးအေရးႀကီးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြခ်ည္းပဲ။ မိဘေတြနဲ့ဆက္ဆံေရး၊ အႏိုင္က်င့္သူေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္၊ လူငယ္သဘာ၀ ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာကိစၥေတြ၊ ေသျခင္းတရားကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မယ္ စသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္စံုလင္ပါတယ္။ သူတစ္ခု စိုးရိမ္တာကေတာ့ သူ့ေျမးကေလး လူႀကီး အရြယ္ေရာက္လာ တဲ့အခ်ိန္အထိ သူ့အသက္ရႇင္ေနႏိုင္ပါ့မလားဆုိတဲ့ အခ်က္ျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူဟာ ေျခေထာက္ႏႇစ္ဖက္စလံုးနဲ့ လက္ႏႇစ္ဖက္စလံုး သြက္ခ်ာပါဒအေၾကာေသေရာ ဂါခံစားေနရလုိ့ျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာဂါကလည္း လြန္ခဲ့တဲ့အႏႇစ္ ၂၀ တုန္းက ေသသြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကားတုိက္ခံခဲ့ရလို့ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူဟာ ဘယ္ကိစၥကိုမႇ အမႈမဲ့ဖအမႇတ္မဲ့သေဘာမထားတတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ လာတယ္။ ဒီၾကားထဲ ေႁမြပူရာကင္းေမႇာင့္ဆိုသလို သူ့ေျမးကေလးဟာ ၁၄ လသားအရြယ္ေရာက္ေတာ့ Autism ဆိုတဲ့ အထီးက်န္စိတ္ေ၀ဒနာေရာဂါစြဲကပ္ေနတာကို သိလုိက္ရတယ္။ ဒီစိတ္ေရာဂါဟာ ကေလးေတြမႇာ အျဖစ္မ်ားၿပီး ဒီလို ကေလးေတြေတြ ျပင္ပကမၻာနဲ့အဆက္ အသြယ္မလုပ္ေတာ့ဘဲ သူ့ဘာသာ တစ္ကိုယ္တည္းေတြး ခ်င္ရာေတြး၊ ေငးခ်င္ရာေငးေနတတ္ၿပီး ပညာသင္ၾကားလုိ့ လည္း မရတတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေျမးကလည္း ဒုကၡသည္၊ အဘိုးလုပ္သူ စာေရးဆရာကလည္း ဒုကၡသည္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီစာအုပ္ဟာ စာေရးသူရဲ႕ လူ႕ဘ၀ အျမင္ေတြကို ေမတၲာအရင္းခံၿပီး ေရးသားထားတာေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ၀ႇီးခ်ဲနဲ့ လႈပ္ရႇားႏိုင္တဲ့ဒုကၡိတ ျဖစ္ေပမဲ့ စာေရးသူဟာ စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္အျဖစ္ေအာင္ ျမင္စြာရပ္ တည္ေနႏိုင္သူျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဖီလာဒဲဖီးယားျပည္နယ္က ထုတ္လႊင့္ေနတဲ့ေသာတရႇင္ေတြရဲ႕ တုိက္႐ိုက္အေမးအေျဖက႑ (Voices in the Family) ဆုိတဲ့ ေရဒီယိုအစီအစဥ္မႇာလည္း ဒိုင္ခံေျဖေပးေနရသူလည္းျဖစ္တယ္။ ဒီအစီအစဥ္ဟာ စိတ္က်န္းမာေရးဆုိင္ရာဆုကိုလည္း ရရႇိထားတယ္။
